Sztuczna inteligencja w rolnictwie
W XXI wieku kwestie automatyzacji gospodarstw mleczarskich nabrały poważnego znaczenia. W gospodarce światowej nastąpił gwałtowny wzrost produkcji mleka, jednak kraje rozwijające się, takie jak Zimbabwe, miały trudności z realizacją swoich marzeń w zakresie produkcji mleka na małą skalę (Small Scale Dairy Industry - SSDI). Głównym celem tej książki było przedstawienie metodycznego podejścia do pełnego przyjęcia i wdrożenia sztucznej inteligencji (AI) w wyżej wymienionym przemyśle. Książka ta określiła status quo SSDI w zakresie technologii związanych z hodowlą, żywieniem i monitorowaniem zdrowia zwierząt. Automatyczne dojarki, urządzenia do przetwarzania paszy, jak również automatyczne systemy nawadniania zraszaczowego zostały powszechnie przyjęte w Zimbabwe. Pojawienie się spółdzielni zajmujących się hodowlą bydła mlecznego na małą skalę spowodowało wzrost stosowania sztucznej inseminacji w hodowli krów mlecznych w celu zwiększenia zrównoważonej produkcji mleka. Dlatego też małe gospodarstwa mleczne w Zimbabwe nie zautomatyzowały jeszcze w pełni łańcucha wartości produkcji mleka. Postrzeganie AI, sposoby komunikacji, poziom wykształcenia, posiadane zwierzęta, odległość od centrum innowacji oraz dostęp do środków finansowych zostały uznane za kluczowe czynniki sprzyjające przyjęciu AI.