Wielki słownik języka polskiego Tom 4
Wielki słownik języka polskiego PWN, t. IV zawiera słownictwo języka ogólnopolskiego (standardowego, kulturalnego, literackiego) w jego różnych odmianach. Poza słownictwem języka codziennego obejmie m.in. słownictwo książkowe, urzędowe, naukowe czy religijne, określenia grzecznościowe, wyrazy podniosłe, terminologię z różnych dziedzin nauki i techniki, niektóre regionalizmy, słownictwo różnych środowisk, a także część słownictwa potocznego. Rejestruje i opisuje również słowa najnowsze, które weszły do polszczyzny ogólnej w ciągu ostatnich 15 lat Jest słownikiem normatywnym, czyli podane w nim słowa odpowiadają kryteriom kultury języka.
Podaje pochodzenie słów, ich znaczenia, związki frazeologiczne, przysłowia i terminy specjalistyczne, a także liczne przykłady użycia zaczerpnięte z autentycznych tekstów pisanych i mówionych. W części gramatycznej przytacza formy odmiany wyrazów, tam, gdzie jest to konieczne, zawiera informacje dotyczące pisowni i wymowy, a w większości haseł czasownikowych - informacje składniowe.
Podstawą Wielkiego słownika języka polskiego jest Uniwersalny słownik języka polskiego PWN, t. 1-4, pod redakcją naukową prof. Stanisława Dubisza. Jego recenzentami byli: dr hab. Mirosław Bańko, prof. Stanisław Gajda, prof. Bogusław Kreja, dr hab. Jadwiga Linde-Usiekniewicz, prof. Andrzej Markowski, prof. Jan Miodek, prof. Jerzy Podracki, prof. Bogdan Walczak.
Opracowywaniem haseł zajmował się dwudziestopięcioosobowy zespół redakcyjny.