Historia egzystencjalna
Książka ukazuje kondycję współczesnej humanistyki i jest krytycznym studium postmodernizmu. Rozważania autorki przenika sceptycyzm wobec teorii francuskiej i upolitycznienia badań naukowych. Jako efekt krytyki pojawia się projekt przemyślenia idei mocnego podmiotu i wspólnoty, neutralizacji traumatofilii, zasadność dyskusji na temat cnót intelektualnych i wartości, większego szacunku do empirii badań, a także oddolnego budowania teorii. Otwarte pozostaje pytanie, czy humanistyka jest w stanie zbudować wiedzę o życiu razem, która dla różnych jednostek, społeczności i kultur ma wartość przeżycia.
Profesor Ewa Domańska wnosi do obecnych dyskusji na temat historii i historiografii świeży, prowokacyjny, a jednocześnie profesjonalny głos. Jej prace mają istotne znaczenie dla sposobu, w jaki formułujemy dzisiaj zadania humanistyki. Jedynie kilku krytyków historii może równać się z nią zasięgiem i głębią rozważań. Prezentowana książka stanowi ważny wkład do refleksji na temat miejsca historiografii we współczesnym dyskursie humanistycznym.
(Hayden White, emerytowany profesor University of California)