Autoetnograficzne "zbliżenia" i "oddalenia"
Prezentowana książka jest dziełem wybitnym, monografią przełomową w polskiej nauce, będącą doskonałą emanacją zaangażowani a autorów w zmienianie krzywdzących stereotypów, upowszechnianie wiedzy, rozwój praktyk badawczych czy przygotowywanie opracowań metodologicznych dotyczących autoetnografii. Publikacja (intencjonalnie niepodręcznikowa) świetnie porządkuje zasady i sposoby stosowania autoetnografii w praktyce badawczej czy tekstach analitycznych, z wielkim wyczuciem ukazuje autoetnografię we wszystkich znanych dotąd wcieleniach.
Praca jest nowatorska w trzech wymiarach. Po pierwsze, stanowi pierwszą w literaturze polskiej tak obszerną i wyczerpującą syntezę wiedzy na temat autoetnografii. Po drugie, twórczo rozwija ideę naukowego pisarstwa eksperymentalnego, programowo korzystając z jego sugestywnego oddziaływania na czytelnika, czyniąc język nauki bardziej ludzkim. Po trzecie, autorzy posuwają naprzód wiedzę metodologiczną i praktykę metodyczną z zakresu poszczególnych odmian badań autoetnograficznych, wskazując perspektywy jej rozwoju i korzyści płynące z jej szerszego zastosowani a w naukach o człowieku i świecie.
Oprócz niezwykle kompetentnego wykładu na temat autoetnografii obcujemy z głosami „walczącymi” o redefinicję wykładni naukowości dla dobra człowieka i kreowania lepszego świata.
Z recenzji prof. Dariusza Kubinowskiego (Uniwersytet Szczeciński)
Prolog — Anna KACPERCZYK, Marcin KAFAR, Autoetnografi „zbliżenia” i „oddalenia”. O wędrującym pojęciu „autoetnografia” 11
Część I. Wokół odkrywania autoetnograficznej tożsamości 25
Marcin KAFAR, Tropy autoetnograficznej tożsamości? 27
Anna KACPERCZYK, Autoetnograficzna inicjacja 43
Marcin KAFAR, Podróżując z Carolyn Ellis i Artem Bochnerem albo jak zharmonizowałem się z autoetnograficznym życiem. Opowieść autoformatywna w wersji 2.0 79
Część II. Autoetnograficzne próby 109
Iwona KABZIŃSKA, W poszukiwaniu wspólnoty. Być wśród ludzi i nie czuć się samotnie 111
Grażyna KUBICA, Moja ślóńsko suknia — projekt performatywno-autoetnograficzny 141
Paweł KACZMARCZYK, Agnieszka MADYS, Marcin PŁAWSKI, Colette SZCZEPANIAK, Oskar SZWABOWSKI, Paulina WĘŻNIEJEWSKA, Kolektywne majsterkowanie albo zmiana, która nie nadchodzi 161
Marcin KAFAR, Autoetnograficzny performans trwa dalej albo jak radzić sobie z Kolektywnym majsterkowaniem 207
Część III. Małe fory autoetnograficzne. W stronę wspólnotowego doświadczania autoetnograficzności 215
Anna KALUKIN, Marianna 217
Sylwia DUDZIK, Magdalena GRZYB, Anna KACPERCZYK, Marcin KAFAR, Danuta KOPEĆ, Agnieszka SZAŁAJEWSKA-PASTUSZAK, W przestrzeni (autoetnograficznego) spotkania (z Wprowadzeniem Anny KACPERCZYK i Marcina KAFARA) 219
Część IV. O autoetnografii. Syntezy — pęknięcia — sploty 263
Agata CZAJKOWSKA, Auto(reflexive) Turn — u podstaw biograficznie zorientowanego pisarstwa naukowego 265
Katarzyna MAJBRODA, Epistemiczne pułapki — metodologiczne niepokoje. Autoetnografia jako wyraz sprawczości i inwencyjności wobec nieprzewidywanego (serendipity) w antropologicznej praxis 289
Paweł ZGRZEBNICKI, Autoetnografia jako forma nauki (z komentarzem Marcina Kafara) 323
Epilog — Anna KACPERCZYK, Marcin KAFAR, O granicach i „graniczności” (w) autoetnografii 351
Noty o Autorach 393
