Chemia koordynacyjna w zastosowaniach
Chemia koordynacyjna to dziedzina chemii obejmująca badania związków kompleksowych, głównie metali. Podręcznik ukazuje, oparte na najnowszej literaturze, aplikacyjne ujęcie problemów chemii koordynacyjnej. Wprowadza w problemy coraz powszechniejszego wykorzystania związków kompleksowych metali, jako nowych materiałów, katalizatorów, leków oraz reagentów w analizie chemicznej. Podręcznik składa się z czterech części:
· Związki kompleksowe metali w analizie chemicznej
· Chemia koordynacyjna w nauce o materiałach
· Kataliza z udziałem związków koordynacyjnych metali
· Związki kompleksowe metali w medycynie
Główną zaletą książki jest omówienie zagadnień związanych z zastosowaniem związków kompleksowych w różnych dziedzinach praktycznej działalności człowieka w sposób jasny, prosty i przystępny dla Czytelnika.
Publikacja jest skierowana do studentów i doktorantów chemii, biologii, nauk rolniczych, ochrony środowiska, medycyny, farmacji. Korzystać z niej mogą także nauczyciele akademiccy prowadzący wykłady monograficzne z katalizy, chemii medycznej, technologii elektronowej i innych. Polecamy ją również nauczycielom i uczniom klas licealnych oraz wszystkim zainteresowanym aplikacyjną stroną chemii.
Patroni medialni:
Prof. dr hab. Anna Trzeciak
Jest uczennicą profesora Józefa J. Ziółkowskiego, który był promotorem jej pracy doktorskiej. W roku 1991 uzyskała stopień doktora habilitowanego, w roku 2000 tytuł profesora, od 2006 roku jest zatrudniona na stanowisku profesora zwyczajnego na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej specjalnością naukową jest chemia koordynacyjna i kataliza z udziałem związków metali, w tej dziedzinie opublikowała ponad 150 prac. Jest kierownikiem Zakładu Chemii Nieorganicznej, prowadzi wykłady z chemii nieorganicznej i z zielonej chemii na poziomie licencjackim oraz wykłady z katalizy na studiach magisterskich. Wypromowała 53 magistrów i 8 doktorów.
Dr Jan Starosta
Jest emerytowanym pracownikiem naukowym. Studiował chemię na Uniwersytecie Wrocławskim . W latach 1959-2002 pracował na Politechnice Wrocławskiej w Instytucie Chemii Nieorganicznej i Metalurgii Pierwiastków Rzadkich. Pracę doktorską pod kierunkiem prof. B. Jeżowskiej-Trzebiatowskiej obronił w roku 1967 roku. Przedmiotem zainteresowań naukowych J. Starosty jest chemia koordynacyjna związków metali przejściowych, głównie z aminokwasami i dipeptydami. Organizował i kierował zespołem zajmującym się badaniami w zakresie biometalurgii. Odbył roczny staż naukowy w Katedrze Spektroskopii Molekularnej Uniwersytetu Petersburskiego. Prowadził i kierował zajęciami laboratoryjnymi z chemii analitycznej i ogólnej oraz wykładał m.in. chemię związków koordynacyjnych. Zorganizował i prowadził dwusemestralne studium podyplomowe dla nauczycieli chemii szkół ponadpodstawowych poświęcone roli eksperymentu w nauczaniu nauk przyrodniczych i ochrony środowiska. Jest aktywnym członkiem PTChem. Uczestniczył w pracach Zarządu Głównego i Oddziału Wrocławskiego PTChem. Jest współautorem książki „Wstęp do chemii koordynacyjnej” PWN, W-wa 2010, 2013.
Prof. dr hab. Maria Cieślak-Golonka
Emerytowany profesor zwyczajny Politechniki Wrocławskiej. Jest absolwentką UMCS w Lublinie. Pracę doktorską (1974 r.) wykonała w Instytucie Chemii Nieorganicznej i Metalurgii Pierwiastków Rzadkich PWr pod kierunkiem profesora Adama Barteckiego. Jest autorką i współautorką ponad 100 publikacj naukowych z dziedziny chemii koordynacyjnej i bionieorganicznej oraz spektroskopii elektronowej. Jej praca „Toxic and Mutagenic Effects of Chromium. A Review” (Polyhedron 15, 3667 (1996)), w której zaproponowała model koordynacyjny genotoksyczności chromu(VI), doczekała się ponad 250 cytowań niezależnych. Wypromowała 6 doktorów, z których dwie osoby są po habilitacji a jedna w jej trakcie. Współautorka podręcznika „Wstęp do Chemii Koordynacyjnej” (PWN Warszawa 2010, 2013) oraz tłumaczka książki Erica Scerri „Periodic Table. Its story and significance” Oxford University Press (2006) wydanej w 2013 roku w Oficynie Wydawniczej Politechniki Wrocławskiej.
