Geografia społeczna Polski
Prezentowana książka, bazując na dorobku metodologicznym i koncepcyjnym światowej geografii społecznej, ma za zadanie przedstawić sytuację w Polsce – pierwszych dziesięcioleci 21 wieku. Celem autora jest, na tle uwarunkowań historycznych i „historii współczesnej”, pokazanie wymiaru przestrzennego podstawowych procesów i zjawisk politycznych, gospodarczych i społecznych kształtujących obraz i strukturę współczesnego społeczeństwa polskiego.
Przyjęto założenie, że książka będzie miała charakter syntezy merytorycznej badań nad zróżnicowaniami społeczno-przestrzennymi prowadzonymi w Polsce przez geografów, socjologów, politologów, urbanistów i planistów przestrzennych. Zamierzeniem jest, aby była to synteza stanu wiedzy na temat zróżnicowań społeczno przestrzennych naszego kraju oraz aktualnej metodologii badań.
Głównym celem koncepcyjnym książki jest dostarczenie charakterystycznej dla nauk geograficznych odpowiedzi na generalne pytanie, gdzie w przestrzeni? Podjęta będzie również próba znalezienia odpowiedzi na pytania, – dlaczego występują zróżnicowania przestrzenne i jaka jest ich geneza?
Publikacja skierowana jest do studentów studiów geograficznych, gospodarki przestrzennej, urbanistyki, socjologii ogólnej, nauk politycznych administracyjnych oraz do nauczycieli akademickich i szkół.
Patron:
geografia_spoleczna - 82-83.pdf(pdf)
69 KB
Grzegorz Węcławowicz
Pracownik naukowy Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN w Warszawie. W latach 1976-1977 stażysta w London School of Economics and Political Sciences. W latach 1995-1996 wykładowca w Leeds University. Od 1998 roku wykładowca geografii ekonomicznej w Wyższej Szkole Handlu i Finansów Międzynarodowych w Warszawie oraz strategii rozwoju lokalnego w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku. Redaktor i współautor kolejnych zeszytów Atlasu Warszawy, a od 2001 roku redaktor Prac Geograficznych.
W sferze jego zainteresowań badawczych znalazła się problematyka dotycząca geografii: ekonomicznej, społecznej miast, elektoralnej, strategii rozwoju lokalnego i teorii miasta polskiego. Autor wielu artykułów i prac naukowych, m.in.: Struktura przestrzeni społeczno-gospodarczej Warszawy w latach 1931 i 1970 w świetle analizy czynnikowej (Ossolineum 1975), Struktury społeczno-przestrzenne w miastach Polski (Ossolineum 1988), Die Sozialraümliche Struktur Warschaus - Ausgangslage und Postkommunistische Umgestaltung (Österreichische Akademie der Wissenschaften 1992), Contemporary Poland. Space and Society (UCL Press 1996 oraz Westview Press 1996). W 2002 roku w Wydawnictwie Naukowym PWN wydał książkę Przestrzeń i społeczeństwo współczesnej Polski. Studium z geografii społeczno-gospodarczej.
