Komunikowanie śmiercią

• Druk: Warszawa, 2015
• Autor: Wojciech Jabłoński
• Wydawca: Wydawnictwo Naukowe PWN

Książka jest nowatorskim w skali literatury światowej studium nad medialnym procesem towarzyszącym zgonom ludzi władzy. Autor, w przystępnej i barwnej narracji, ukazuje m.in. medialne tworzenie legendy pośmiertnej lidera („życia po życiu”), zjawisko tzw. wizerunkowej alienacji, kreowanie i funkcjonowanie pośmiertnego wizerunku w świadomości konsumentów mediów (społeczeństwa), specyficzny rodzaj komunikowania medialnego/społecznego związanego ze śmiercią polityków. Wskazuje na czynniki dla których niektóre „śmierci” polityków przechodzą bez echa, a inne mają potencjał medialny, tłumaczy fenomen takich wiecznie żywych postaci jak: Lenin, Hitler, Che Guevara oraz funkcje, jakie pełnią zgony liderów. Pokazuje związek świata polityki z show-biznesem oraz ich podobieństwa i różnice w kontekście śmierci celebrytów z obydwu sfer. Wprowadza wiele nieznanych na gruncie polskiej nauki pojęć i modeli teoretycznych do analizy przedmiotu swoich zainteresowań. Wszystko urozmaica bardzo atrakcyjnymi przykładami i anegdotami związanymi ze śmiercią znanych osób.

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Socjologia
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-01-18649-4
• ISBN druku: 978-83-01-18180-2
• Liczba stron: 328

1. DLACZEGO – ŚMIERĆ? Kres fizycznego życia przywódcy: znaczenie polityczne i społeczne                 25

1.1. Polityczna śmierć jako zmiana           26
1.2. Śmierć przywódcy a śmierć masowa 31
1.3. Polityczna śmierć a polityczne narodziny       35
1.4. Kontekst śmierci przywódcy: rola polityki i religii     37
1.5. Śmierć polityczna reglamentowana: komunikacyjna specyfika zgonów dawnych władców             39
1.6. Śmierć polityczna spopularyzowana: gilotyna Wielkiej Rewolucji Francuskiej                                    41
1.7. Naturalna fascynacja śmiercią i próby jej politycznego opanowania (od sakralizacji do oswajania)           43
1.8. Pojawienie się mediów masowych: dalsza dewaluacja śmierci      	50
1.9. Komunikacyjne wymiary polityczno-medialnej śmierci              	53
1.10. Śmierć jako tajemnica: rola legendy i mitu w procesie kształtowania pośmiertnego wizerunku lidera                    	57
1.11. Śmierć jako element doznania, który kreuje i wzmacnia wspólnotę: zgon wodza jako dobro publiczne         61
1.12. Śmierć jako rozrywka: aspekt ludyczny i decyzyjny                  	63
1.13. Śmierć jako klęska lub zwycięstwo: konieczność planowania politycznego zgonu                                      	65
1.14. Śmierć przywódcy jako pseudoreligijno-integracyjny spektakl o wystandaryzowanym przesłaniu         70
1.15. Złamanie zasad politycznego spektaklu śmierci i konsekwencje tego kroku 74

2. TEORIA ŚMIERCI. Zgon przywódcy a zgon obywatela: problem wyjątkowości politycznej śmierci    87

2.1. System śmierci (death system): miejsce zgonu w porządku społecznym                 	88
2.2. Miejsce śmierci lidera w teorii opanowywania trwogi (Terror Management Theory, TMT)          	91
2.3. Śmierć lidera a ogólnoludzkie strategie zapewnienia sobie nieśmiertelności                       	96
2.4. Zaplanowana śmierć przywódcy jako przejaw społecznej odpowiedzialności państwa (CSR)         97

3. PRZED ŚMIERCIĄ. Przywództwo polityczne a polityczny zgon: społeczne funkcje śmierci lidera     101

3.1. Przywództwo polegające na dystrybucji śmierci 102
3.2. Kontekst społeczny: przywództwo warunkowane popytem na określoną rolę lidera               	105
3.3. Wizerunkowa kondycja liderów XXI wieku: współczesne postrzeganie zjawiska przywództwa 107
3.4. Przywództwo jako proces efektywnej komunikacji                  	109
3.5. Śmierć lidera a marketing polityczny: rewizja koncepcji wizerunkowego „surowego materiału”             	112
3.6. Samoocena lidera a jego pośmiertny wizerunek 115
3.7. Funkcja pocieszycielska śmierci lidera         119
3.8. Problem następstwa i dziedziczenia wizerunku                      	122
3.9. Pośmiertna rola oficjalnego życiorysu lidera: CV pisane przez państwową propagandę             	127

4. ŚMIERĆ. Zgon politycznego lidera jako mechanizm medialny	 131

4.1. Czynniki decydujące o charakterze politycznej śmierci              	136
4.2. Ucieczka do przodu przed publiczną śmiercią: rzeczywiste odejście (abdykacja)               140
4.3. Odejścia nieskuteczne: nieudane zamachy polityczne (próby śmierci) 145
4.4. Ciche zgony polityków: umieranie z dala od mediów     155
4.5. Etapy politycznego umierania według logiki mediów     163
4.6. Polityczny pogrzeb w świetle klasycznych kategorii medialnego wydarzenia               167
4.7. Potrzeba budowania i utrzymywania pośmiertnej legendy          	172
4.8. Pogrzeb lidera jako rodzaj zabawy         174
4.9. Performans politycznej śmierci                                      	182
4.10. Zmediatyzowana śmierć jako krytyczny element politycznej kariery 185

5. PO ŚMIERCI. Następstwa politycznej śmierci: medialne życie pozagrobowe  	189

5.1. Istota medialnego „życia po śmierci”: zjawisko wizerunkowej alienacji                           	191
5.2. Wizerunkowa alienacja jako część wspólna sfer rozrywki i polityki 198
5.3. Wizerunkowa alienacja jako przejaw skłonności masowego audytorium do zabawy             204
5.4. Towarzysze zgonu: „łączenie się w śmierci” 205
5.5. Komunikacja w systemie śmierci: death infotainment              	212
5.6. Faktyczne przyczyny medialnego życia pośmiertnego     216
5.7. Pozorne przyczyny medialnego życia pośmiertnego                      	229
5.8. Czynniki osłabiające zdolność do medialnej nieśmiertelności          	231
5.9. Materialny wymiar medialnej nieśmiertelności: pamiątki po zmarłych liderach                 234
5.10. Komunikacyjna autonomia wizerunkowego gadżetu     239
5.11. Pośmiertne błędy: próby zabierania głosu w imieniu zmarłego lidera 241
5.12. Ranking śmierci przywódców w kategoriach polityczno-medialnych 244
5.13. Lider niezastąpiony: problem następstwa       257

6. PROCEDURA ŚMIERCI I POSTŚMIERCI. Mechanizmy politycznej i medialnej śmierci. Próba ujęcia modelowego	 263

6.1. Skala porównawcza: zgony gwiazd show-businessu 264
6.2. Modele politycznej śmierci: kryteria i wstępny podział              	274
6.3. Pierwszy model odchodzenia politycznego przywódcy: klęska tworząca legendę                 276
6.4. Drugi model odchodzenia politycznego przywódcy: legenda propagandowa               278
6.5. Trzeci model odchodzenia politycznego przywódcy: sztuczna żałoba 280
6.6. Czwarty model odchodzenia politycznego przywódcy: przywództwo pośmiertne               282
6.7. Hierarchia stylów politycznej śmierci         286

Zakończenie                                                              	291
Aneks 1. Ważniejsze zgony postaci władzy       297
Aneks 2. Ważniejsze zgony gwiazd show-businessu              	303
Słownik ważniejszych terminów                                      	307
Bibliografia                                                              	311
Filmografia                 320
Spis rycin 323
Spis tabel 325