Krzywda i przebaczenie
O doznanej krzywdzie, szczególnie tej z dzieciństwa i okresu dojrzewania, nie można łatwo zapomnieć. Uproszczone rady dawane osobom skrzywdzonym - "nie myśl już o tym", "nie wracaj do tego", "zapomnij", są bardzo krótkowzroczne, choć stanowią wyraz życzliwości i pragnienia przyniesienia ludziom ulgi. Częściej są raczej przeszkodą niż pomocą w dochodzeniu do większej dojrzałości. Jeżeli bowiem doznana krzywda nie zostanie "przepracowana", łatwo może stać się źródłem krzywdy innych. Ważne jest, by człowiek, wchodząc w proces wewnętrznego "odtruwania" z poczucia żalu względem wszystkich ludzkich relacji, pokornie szukał pomocy ludzkiej i Boskiej. Pomoc ludzka, jakiej może udzielić doświadczony terapeuta czy kierownik duchowy, nie wyklucza potrzeby pomocy Boskiej, potrzeby łaski.