Pierwsza osoba liczby pojedynczej
Nowy zbiór opowiadań Harukiego Murakamiego. Tajemnicza płyta Charliego Parkera, małpa mówiąca ludzkim głosem i liczne wspomnienia dawnych kochanek. W nowym zbiorze opowiadań Harukiego Murakamiego czytelnicy znajdą znane i lubiane motywy jego twórczości: tęsknotę za tym, co minęło, rozważania o muzyce, miłości oraz sensie życia. Autor wspomina lata studenckie, dawne dziewczyny, fascynacje i niezwykłe przeżycia, do których ciągle powraca myślami. Niezmiennie ważnym elementem w mikrokosmosie Murakamiego pozostaje muzyka. W tym zbiorze staje się ona główną bohaterką kilku opowieści.
W jednej z nich narrator rozważa, co by było, gdyby saksofonista Charlie Parker dożył czasów bossa novy i nagrał płytę w tym stylu. W innej jest mowa o Karnawale Schumanna, który był ulubionym utworem narratora i pewnej tajemniczej kobiety. Muzyka ta jest punktem wyjścia do rozważań na temat masek, które nosimy, i naszych prawdziwych twarzy, kryjących się pod nimi.
Nowym elementem w jego twórczości jest poezja, którą znajdujemy w dwóch z ośmiu opowiadań. Jedno jest historią spotkania z kobietą piszącą wiersze o miłości w stylu klasycznej poezji japońskiej. W innym pisarz umieścił swoje żartobliwe białe wiersze na temat meczów baseballowych, opiewa w nich między innymi piękno umięśnionych pośladków jednego z graczy.
Jak zawsze u Murakamiego humor miesza się ze smutkiem, realność z nierealnością, a życie zaskakuje narratora ciągle nowymi zagadkami.
Haruki Murakami
ur. 1949
Haruki Murakami to japoński pisarz, eseista i tłumacz literatury amerykańskiej, urodzony 12 stycznia 1949 roku w Kioto. Wychowywał się i dorastał w jednym z największych miast Japonii – Kobe, położonym na wyspie Honsu. Murakami w latach 1968-75 studiował teatrologię na Wydziale Literatury tokijskiego Uniwersytetu Waseda. W trakcie studiów zawarł związek małżeński z narzeczoną Yoko (1971), z którą przez cztery lata prowadził klub jazzowy o nazwie „Peter Club”. Klub znajdował się w mieście Kokubunji (wchodzącym w skład metropolii tokijskiej). Swoją pierwszą książkę wydał w wieku 30 lat – była to powieść „Słuchaj pieśni wiatru”, którą Marukami wysłał na konkurs literacki. Książka zajęła pierwsza miejsce i zdobyła nagrodę magazynu literackiego Gunzō. Międzynarodową sławę, szczególnie na Zachodzie i w Stanach Zjednoczonych, przyniosły pisarzowi powieści wydane na przełomie lat 80. i 90.: „Koniec świata i hard-boiled wonderland”, „Na południe od granicy, na zachód od słońca” oraz „Tańcz, tańcz, tańcz”. Pod końcem lat 80. pisarz mieszkał przez pewien czas we Włoszech, jednakże po ogromnym sukcesie powieści „Norwegian wood” Murakami, zmęczony sławą, przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych. Tam pracował na Uniwersytecie Princeton, później zaś na Uniwersytecie Williama Howarda Tafta. W 1995 roku pisarz powrócił do rodzimego kraju. W tym samym roku ukazała się powieść „Kronika ptaka nakręcacza”, uznana przez krytykę za największe osiągnięcie literackie Murakamiego. Powieść zdobyła Nagroda Yomiuri w 1996 roku. Pisarz został również uhonorowany Nagrodą Franza Kafki w 2006 roku. Haruki Murakami zajmuje się również tłumaczeniem literatury anglojęzycznej – przełożył m.in. utwory Trumana Capote’a, Francisa Scotta Fitzgeralda i Johna Irvinga.
Źródło zdjęcia: wakarimasita of Flickr [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], via Wikimedia Commons
