Sushi i cała reszta
Japonia to raj dla smakoszy.
Japończycy zadają sobie nadzwyczaj dużo trudu i ponoszą spore koszty, by jeść najlepszą i absolutnie najdziwaczniejszą żywność, jaką tylko można sobie wyobrazić. Ich unikatowa
kuchnia, niestroniąca od takich dań, jak choćby pączki z nadzieniem z ośmiornicy, wielorybie lody czy sashimi z kurczaka, jest niedoceniana w Europie, gdzie jedynym jej symbolem pozostaje sushi. Michael Booth postanawia więc wyruszyć na podbój Kraju Kwitnących Wiśni, by sprawdzić, gdzie bije kulinarny puls współczesnej Japonii, poznać przepisy, w jakie wtajemniczono nielicznych mieszkańców Zachodu, i dzięki temu odsłonić oblicze tego fascynującego kraju. W towarzystwie niesfornych dzieci i wyrozumiałej żony podróżuje – korzystając m.in. z superszybkiego pociągu pocisku Shinkansen – od wysuniętej najdalej na północ, ogromnej wyspy Hokkaido przez tętniące życiem metropolie, jak Tokio i Osaka, po leżącą na uboczu, różniącą się od reszty kraju Okinawę. Po drodze dowiaduje się, skąd biorą siłę zawodnicy sumo, odkrywa sekret nadzwyczajnej długowieczności Japończyków, robi masaż najdroższym krowom świata i poi je piwem, zdradza, jak polubić surową rybę i jak powinno smakować perfekcyjne sushi, a ponadto je obiad w najlepszej restauracji w kraju w towarzystwie mistrza tamtejszej kuchni i przekonuje się, jakie korzyści może przynieść tradycyjna japońska dieta. Z rzeczy mniej przyjemnych – niszczy ogrody Kioto, jest świadkiem masowej rzezi fugu, ma uraz po spotkaniu z gigantycznymi krabami, lekkomyślnie podejmuje się pokazu gotowania dla pań z socjety Kioto, który okazuje się katastrofą, a najsłynniejszym gwiazdom japońskiej telewizji zadaje nieopacznie pytanie: „Kim wy jesteście?”. Co Japończycy wiedzą o jedzeniu? Okazuje się, że być może więcej niż ktokolwiek na świecie… Michael Booth – dziennikarz i autor książek podróżniczo-kulinarnych, m.in. Jedz, módl się, jedz (PWN, 2012). Regularnie pisuje do licznych brytyjskich i zagranicznych czasopism, takich jak: „Independent on Sunday”, „Condé Nast Traveller”, „Monocle” czy „Time Out”. Sushi i cała reszta otrzymała Nagrodę im. Kate Whiteman od brytyjskiego Związku Pisarzy Kulinarnych (Guild of Food Writers) dla najlepszej publikacji o jedzeniu i podróżach w 2010 r.
Rozdział 1. Toshi
Rozdział 2. Płonąca kometa nad Braintree
Rozdział 3. Zobowiązanie
Rozdział 4. Bez brokułów
Rozdział 5. Sumo size me
Rozdział 6. Sławny na cały świat
Rozdział 7. Tempura klasy mistrzowskiej
Rozdział 8. Opowieść o dwóch szkołach gotowania: część pierwsza
Rozdział 9. Największy sklep rybny
Rozdział 10. E621 – przeprosiny
Rozdział 11. Najbardziej zapracowana ryba w oceanie
Rozdział 12. Kampania na rzecz prawdziwego wasabi
Rozdział 13. Ulica akcesoriów kuchennych
Rozdział 14. Sushi dla początkujących
Rozdział 15. „Coś specjalnego”
Rozdział 16. Kraby
Rozdział 17. Wodorosty
Rozdział 18. Opowieści z Kioto
Rozdział 19. Kiotyjskie Kółko Kulinarne
Rozdział 20. Ogrodnictwo
Rozdział 21. Najpiękniejszy posiłek na świecie
Rozdział 22. Najpierw weź krystalicznie czysty, wartko płynący górski strumień
Rozdział 23. Kryzys sake
Rozdział 24. Więcej niż sushi
Rozdział 25. Bary najszybszej obsługi na świecie
Rozdział 26. Magiczna miso
Rozdział 27. Las zagubionych dusz
Rozdział 28. Wołowa iluzja
Rozdział 29. Ama
Rozdział 30. Najlepszy sos sojowy na świecie
Rozdział 31. Opowieść o dwóch szkołach gotowania: część druga
Rozdział 32. Fukuoka
Rozdział 33. Pewnego razu w Shimonoseki
Rozdział 34. Okinawa
Rozdział 35. Kto chciałby żyć wiecznie?
Rozdział 36. Najstarsza wioska świata
Rozdział 37. Zdrowa sól
Rozdział 38. Restauracja na końcu mojego świata
Słowniczek
Indeks
