Świat jako wola i przedstawienie Tom 2
Świat jako wola i przedstawienie to opus magnum Schopenhauera i jedyna całościowa prezentacja systemu filozofa. Projekt ten stanowi pewną kontynuację filozofii Kanta, na tyle jednak osobliwą, a także krytyczną, że w efekcie wykracza poza cały klasyczny nurt myśli europejskiej, nie tylko dlatego, że sięga do kultury Wschodu. Schopenhauer bowiem daje w swym dziele wyraz dramatycznym odkryciom XIX-wiecznej samoświadomości, która dojrzewając, coraz głębiej penetruje i podważa własne fundamenty.
Arthur Schopenhauer
(1788–1860); filozof niemiecki, prekursor filozofii życia, twórca teorii łączącej woluntaryzm w metafizyce (istotą rzeczywistości jest wola) z kantowską epistemologią (akt jest dany nam w poznaniu przez zjawiska).
Filozofii Schopenhauera nie można zaliczyć do żadnego z wielkich prądów myślowych dominujących w filozofii niemieckiej 1 poł. XIX wieku. Poglądy Schopenhauera stały w opozycji do heglizmu. Racjonalistycznemu optymizmowi G.W.F. Hegla przeciwstawiał on pesymizm i przekonanie o nieuchronności ludzkiego cierpienia, którego źródło upatrywał we wszechpotężnym, bezrozumnym i ślepym działaniu woli, która uniemożliwia człowiekowi osiąganie celów. Jedyną drogę do uniknięcia zła moralnego i cierpienia widział Schopenhauer w rezygnacji z „woli życia”, w wyobcowaniu się ze społeczeństwa, w kontemplacji estetycznej, kierowaniu się etyką współczucia i zdławieniu w sobie „pędu do działania”. Filozofia Schopenhauera wywarła wpływ m.in. na twórczość R. Wagnera i F.W. Nietzschego, oraz na literaturę i sztukę przełomu XIX i XX wieku.
Autor książek: Świat jako wola i przedstawienie (1819, wydanie polskie 1994), O wolności ludzkiej woli (1839, wydanie polskie 1908), O podstawie moralności (1840, wydanie polskie 1901).
Seria BIBLIOTEKA KLASYKÓW FILOZOFII
Dobrze znana czytelnikom seria z długoletnią, bo sięgającą półwiecza tradycją. Powstała w 1952 roku. Stanowi kanon klasyki filozoficznej złożony z dzieł najwybitniejszych myślicieli różnych epok, kręgów kulturowych, nurtów i kierunków, budowany w języku polskim dzięki uczonym tej miary, co Władysław Tatarkiewicz, Tadeusz Kotarbiński, Kazimierz Ajdukiewicz, Roman Ingarden, Leszek Kołakowski, przy współpracy całego polskiego środowiska filozoficznego. Adresowana do przedstawicieli nauki, wykładowców, studentów i wszystkich miłośników filozofii.