Zwierzęta nocy
W listopadzie na ekrany wchodzi wyczekiwany film Toma Forda, ekranizacja powieści Tony and Susan Austina Wrighta. Z tej okazji owo zapomniane wybitne dzieło literatury amerykańskiej ukaże się w nowym wydaniu, z „filmowym” tytułem Zwierzęta nocy. Zwierzęta nocy opierają się na fabularnym pomyśle „powieści w powieści”. Pewnego dnia wiodąca dostatnie, ale niezbyt szczęśliwe życie Susan Morrow otrzymuje przesyłkę od byłego męża, Edwarda, którego porzuciła dwadzieścia pięć lat wcześniej. Edward przesyła jej manuskrypt swojej powieści z prośbą, by oceniła jej wartość. Susan z rosnącym zainteresowaniem, a potem niepokojem pochłania historię profesora matematyki Tony’ego Hastingsa i jego rodziny, których uporządkowane życie niespodziewanie i katastrofalnie zbacza z ustalonego kursu. Im dłużej Susan czyta i im głębiej poznaje tę dramatyczną historię, tym bardziej zaczyna rozpamiętywać własną przeszłość, zmuszona zmierzyć się z tym, co przez lata wyparła, i nazwać lęki, które pozostawały uśpione. Życie fikcyjne i życie prawdziwe splatają się w najmniej oczekiwany sposób… Powieść Austina Wrighta to dzieło niepokojące i olśniewające: opisuje szczególne doświadczenie czytelnicze, łączy sugestywność thrillera i głębię powieści psychologicznej. Opowiada o strachu i żalu, zemście i dojrzewaniu, małżeństwie i niespełnieniu. W 2016 roku powieść Tony and Susan doczekała się wersji filmowej pod tytułem Zwierzęta nocy (jest to tytuł przesłanej przez Edwarda książki, którą czyta Susan). Główne role w filmie zagrali Amy Adams i Jake Gyllenhaal, a reżyserem jest Tom Ford, autor znakomitej ekranizacji z 2009 r. powieści Samotny mężczyzna Christophera Isherwooda. Zwierzęta nocy miały premierę na tegorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji i wzbudził falę zachwytów, zdobywając nagrodę Srebrnego Lwa. W powszechnej opinii film powtórzy sukces nominowanego do Oscara i Złotych Globów Samotnego mężczyzny. Cudownie napisana powieść, choć to ostatnia rzecz, jakiej można oczekiwać od historii o krwawej zemście. Przepiękna! – Saul Bellow Znakomita, wciągająca powieść… nadzwyczajna! – Ian McEwan Chciałam od razu przeczytać ją po raz drugi… Od czasu Drogi Cormaca McCarthy’ego żadna inna powieść nie pochłonęła mnie i nie przyprawiła o dreszcze w takim stopniu. – Sarah Waters „Najbardziej osłupiające arcydzieło amerykańskiej literatury od czasów »Drogi do szczęścia« Richarda Yatesa!”. A jednak kiedy książka miała premierę w Ameryce w 1993 r., nie zyskała wielu czytelników. Może zmieni to jej reedycja. Powinna, bo to powieść wybitna. Austin Wright był pisarzem o wielkiej przenikliwości. Jeśli możliwe jest połączenie mroku Cormaca McCarthy’ego i subtelnej psychologii Virginii Woolf, to właśnie to udało się amerykańskiemu pisarzowi. „Przepiękna!” – pisał Saul Bellow. I trudno mu się dziwić. – Patrycja Pustkowiak, „Polityka” Najlepszą książką roku 2010 jest dla mnie najlepsza książka roku 1993 – gdybym tylko o niej wówczas wiedziała… Ta powieść sprawi, że Wright pozostanie z nami na zawsze. – „The Times” Dwie mroczne, przepiękne powieści o zemście w cenie jednej… Od obu najpierw przyspiesza, a potem zamiera serce. – „New York Newsday” Austin Wright (1922–2003) – amerykański pisarz, krytyk literacki i wykładowca. Urodził się w Yonkers w stanie Nowy Jork w rodzinie inteligenckiej. W 1943 r. ukończył Uniwersytet Harvarda, w latach 1943–1946 służył w wojsku, a następnie kontynuował studia na Uniwersytecie Chicagowskim. Z żoną, Sarą Hull Wright, i dziećmi zamieszkał w Cincinnati, gdzie przez wiele lat wykładał literaturę angielską na uniwersytecie. Jest autorem m.in. powieści Camden's Eyes (1969), First persons (1973), Tony and Susan (1993, wyd. polskie 2011), After Gregory (1994) i Telling Time (1995). Jego dorobek literacki długo był niedoceniany – odkryty na nowo w XXI wieku, zapewnił Austinowi Wrightowi miano jednego z najciekawszych pisarzy amerykańskich drugiej połowy XX wieku.
