(1916–1999); historyk mediewista, uważany za jednego z najwybitniejszych polskich naukowców drugiej połowy XX wieku. W czasie II wojny światowej działał w konspiracji. Po wojnie do 1975 roku dyrektor Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Sygnatariusz słynnego Listu 34 intelektualistów do władz. Wiceprzewodniczący komitetu odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie, a także jego pierwszy dyrektor (do 1991 roku).