Hanna Olechnowicz

Główne prace: Choroba sieroca i autyzm. Terapia interakcji wiążących jako współprzeżywanie i obopólna gratyfikacja dziecka i dorosłego (w: Nowiny Psychologiczne 2005, nr 2); Dobre chwile z naszym dzieckiem. Zabawy sprzyjające rozwojowi charakteru (Warszawa 1997, WSiP); Drugie opowieści terapeutów (Warszawa 2000, WSiP); Jaskiniowcy zagubieni w XXI wieku. Praca terapeutyczna z małymi dziećmi (Warszawa 1999, WSiP); Kontakty twarzą w twarz dzieci autystycznych. Między lękiem i ucieczką a żywym głodem bliskości (w: Dziecko Autystyczne 2004); O chorobie sierocej małego dziecka (w: Materiały do nauczania psychologii, t. II, Warszawa 1966, PWN); Opowieści terapeutów (Warszawa 1997, WSiP); Pierwsze kroki wśród ludzi. Problemy wychowawcze najwcześniejszego dzieciństwa (Warszawa 1971, Nasza Księgarnia); Portrety psychologiczne dzieci upośledzonych umysłowo i wskazania do pracy wychowawczo-terapeutycznej (Warszawa 1991, WSPS); Spojrzenie na autyzm (w: M. Grodzka, Dziecko autystyczne. Dziennik terapeuty, Warszawa 2000, PWN); Stereotypowe ruchy wahadłowe u dzieci. Z badań nad zaburzeniami zachowania na podłożu niedojrzałości (Wrocław 1972, Ossolineum); U źródeł rozwoju dziecka. W wspomaganiu rozwoju prawidłowego i zakłóconego (Warszawa 1999, WSiP).