Lingwista i antropolog, wykształcony na uniwersytetach w Cambridge i w Berkeley. Od kilkunastu lat prowadzi zespół badawczy zajmujący się problemami języka i poznania w Holandii, w Instytucie Psycholingwistyki Maxa Plancka. Autor 9 dużych książek oraz wielu artykułów z zakresu antropologii, socjo- i psycholingwistyki, filozofii poznania, filozofii i historii języka. Zainteresowany szczególnie sposobem wyrażania w języku relacji przestrzennych oraz rozumienia ciała w różnych kulturach i niewielkich społecznościach posługujących się językami o ograniczonym zasięgu.
Autor bardzo aktywny. Jak pisze w swojej recenzji profesor Jerzy Pelc z Uniwersytetu Warszawskiego: «Wypowiadał się, zwykle na dziesiątkach stron, na przykład na temat interakcji werbalnej kast w kraju Tamilów, teorii terminów oznaczających kolory i części ciała w języku papuaskim, roli pojęć naturalnych w dzieleniu przestrzeni, typologii studiów nad językiem przestrzeni i ich zapleczem, biologicznej infrastruktury komunikacji w związku z ewolucją języków, filogenezy strukturalnej języków starożytnych, reprezentacji przestrzeni w języku i poznaniu, zjawiska zrelatywizowania w językach i językowych uniwersaliów w wyrażaniu uprzejmości.»