Cogito jako ekspresja cielesności czyli o roli medycyny w koncepcie Descartes’a

• Druk: Łódź, 2020
• Autor: Tomasz Stegliński
• Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

W pierwszej połowie siedemnastego stulecia Descartes należał jeszcze nie tyle do grona postępowych medyków, co raczej wizjonerów i planistów, torujących dla przyszłych pokoleń drogę prowadzącą do wyzwolenia od niedogodności nietrwałego ciała, której przeznaczeniem było nawiązanie przez człowieka ściślejszych relacji z całą przyrodą. To bowiem jest przewidywanym skutkiem działań z zakresu nauk, do których należą rozwiązania medyczne, że uzdrowione ciało ludzkie, nigdy nie będąc izolowane i stanowiąc genetycznie część całego materialnego uniwersum, ma zostać z nim lepiej zintegrowane. To owa nieograniczona fizyczna rozciągłość, której wspomniane ciało jest tylko fragmentem, stanowi dla Descartes’a jedyne pewne pole jego działań jako rzeczy myślącej. Mówiąc w skrócie: jako taka, dusza ludzka, z uwagi na swe naturalne uposażenie, jest zobowiązana do poświęcenia swojego czasu i zdolności na zaznajomienie się z warunkami umożliwiającymi przedłużanie zdrowia i życia materii, z jaką została połączona. Zjednoczona zaś jest z ciałem konkretnego człowieka, którego żywotne interesy zostają odtąd rozpoznane jako dające się szacować oraz diagnozować w pytaniu o to, jak się ów „człowiek cielesny” czuje. Dodajmy jeszcze jedno. Otóż, od chwili, kiedy możemy o sobie powiedzieć, że odczuwamy swoje ciało i się z nim utożsamiamy, przestaje ono być częścią materialnie rozumianego wszechświata, a zaczyna być naszą, palącą nas sprawą; tym, co określa nosze miejsce w przestrzeni tego świata, ale nie jako rzecz posiadającą rozmiary, lecz jako materię specyficznie odczutą, odczutą aż do bólu. W tym związku człowiek nie tylko nie łączy się już z resztą przedmiotów, ale nawet z którymkolwiek z innych ludzi. Jest sobie dany bez jakichkolwiek zapośredniczeń, ale dokonuje się to w objęciu wszechogarniającego go cierpienia, z którego może go uwolnić znający tajniki natury ciała lekarz.
Ze Wstępu: Dlaczego medycyna?

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Filozofia
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-8220-309-7
• ISBN druku: 978-83-8220-308-0
• Liczba stron: 230

Pobierz spis treści»

Wstęp. Dlaczego medycyna?	11

CZĘŚĆ I. Problematyka przyrody, życia oraz cielesności w kartezjanizmie	33

Rozdział I. Fizykalne aspekty zagadnienia życia w filozofii kartezjańskiej	35

Rozdział II. Konsekwencje braku duszy w przyrodzie	75

Rozdział III. Trzy aspekty przejawiania się istoty życia a skuteczność medycyny	97
– Życie polega na cieple obecnym w sercach zwierząt	98
– Życie jest właściwością inteligencji	114
– Życie realizuje się w związku duszy z ciałem	130

Rozdział IV. Podsumowanie części pierwszej i określenie stanowiska Descartes’a	155

CZĘŚĆ II. Podstawy medycyny kartezjańskiej, jej metoda i przedmiot	169

Rozdział I. Metodologia nauk medycznych w świetle filozofii Descartes’a	171

Rozdział II. Medycyna i jej treść, anatomia	197

Rozdział III. Traktaty anatomiczno-medyczne Descartes’a – Clerselier i De La Forge	227

Rozdział IV. Wkład Louisa De La Forge’a w opracowanie anatomii i medycyny kartezjańskiej	243

Rozdział ostatni. Etyka jako ekspresja porządku cielesności	301

Zakończenie	317
Bibliografia	329
Indeks	335
Summary	341