Poezja paradoksów - paradoksy w poezji

• Druk: Katowice, 2014
• Seria / cykl: Prace Naukowe UŚ; Dydaktyka Języka i Literatury Polskiej, Prace Naukowe UŚ; Dydaktyka Języka i Literatury Polskiej
• Autor: Magdalena Ochwat
• Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

„Paradoksy — pisał Carl Gustav Jung w książce Psychologia a religia — w przedziwny sposób należą do największych dóbr duchowych […], a wszystkie wypowiedzi religijne zawierają logiczne sprzeczności i zasadniczo niemożliwe stwierdzenia”. Obserwację tę, niewątpliwie słuszną, potwierdza już pobieżna analiza języka, jakim posługuje się Biblia. Zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, w tym w samej nauce Jezusa Chrystusa, odnajdujemy wiele konstrukcji opartych na sprzecznościach. Stwierdzenia takie, jak: „ziarno, jeśli nie obumrze, nie wyda owocu” (J 12,24), „tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi” (Mt 20,16) czy „kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je” (Mt 10,38—39), przeszło dwa tysiące lat tworzyły pejzaż chrześcijańskiej kultury i do dziś stanowią o rozpoznawalności charakteru dyskursu religijnego. Dlatego również nauka Kościoła, dogmaty — niepodważalne twierdzenia religijne — w nieunikniony sposób opierają się na paradoksie. Wystarczy wszak przywołać najważniejsze prawdy wiary: trzy osoby są jednym Bogiem, Maryja jest jednocześnie dziewicą i matką, Bóg jest miłosierny i sprawiedliwy zarazem, zmarli powstaną z martwych, a Chrystus objawił się w postaci Boga Człowieka, narodził się w określonym czasie oraz miejscu — wieczność spotkała się ze śmiertelnością. Chrześcijaństwo cechuje się więc znaczącym nasyceniem sprzecznościami i nie zawsze dającymi się pojąć paradoksami. Z takimi konstrukcjami w sposób szczególny stykają się kapłani, rozważając trudne, czasem ukryte, sensy języka Ewangelii. Świadomość sprzeczności w istotny sposób wyznacza ich paradygmat myślowy, determinuje ich refleksję o języku i słowie, która przekłada się na poetykę wypowiedzi, a czasem stanowi jej temat. (fragment Wstępu)

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Językoznawstwo
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Ebooki popularnonaukowe
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Literaturoznawstwo
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Edukacja, pedagogika, szkolnictwo
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-8012-334-2
• Liczba stron: 206

Spis treści

Wstęp 	/ 9

Część pierwsza
Rozdział pierwszy: Paradoks — sprzeczność — aporia. Wokół dylematów terminologicznych / 29
Wprowadzenie / 29
W stronę definicji paradoksu / 38
Aporetyczność sprzeczności — kryterium analiz paradoksu / 51

Część druga
Rozdział pierwszy: Paradoksy słowa — Bóg i wiara w wierszach Jana Twardowskiego / 59
Wprowadzenie / 59
Paradoksy Boga / 62
Paradoksy wiary / 79

Rozdział drugi: Paradoksy poetyckiego obrazowania — Ziemia Święta w liryce Janusza Stanisława Pasierba / 95
Wprowadzenie / 95
Paradoksy czasu i przestrzeni Ziemi Świętej / 98
Paradoksy świętych miast / 110
Paradoksy egzystencji i człowieka Ziemi Świętej / 115

Rozdział trzeci: Paradoksy poetyckich porządków świata — Judasz w liryce Wacława Oszajcy / 131
Wprowadzenie / 131
Sprawiedliwy i miłosierny / 135
Paradoksy Judasza: „pomiędzy” lękiem a nadzieją / 141

Postscriptum / 169

Bibliografia / 175
Indeks osobowy / 191
Summary / 199
Zusammenfassung / 202