Wzorce osobowe w prawie karnym

• Druk: 2020
• Seria / cykl: MONOGRAFIE
• Autor: Konrad Lipiński
• Wydawca: Wolters Kluwer Polska SA

Publikacja prezentuje szczegółową analizę pojęcia wzorca osobowego wraz z propozycją procedury posługiwania się nim przy rozwiązywaniu problemów o charakterze teoretycznym czy dogmatycznym.
Opracowanie przedstawia m.in.:

sposób wyznaczenia treści powinnego zachowania przy użyciu wzorca osobowego;
rolę wzorca w ustalaniu stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego;
zagadnienie przypisania odpowiedzialności karnej sprawcy charakteryzującemu się szczególną wiedzą lub umiejętnościami, a tym samym przewyższającemu wymagania, jakie sensownie można byłoby stawiać wzorcowi osobowemu.

W publikacji zaproponowano też odróżnienie dwóch postaci wzorców osobowych: wzorca rekonstrukcyjnego (służącego wyłącznie do określenia stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego) oraz wzorca optymalizacyjnego (normatywnego, służącego do formułowania sądów o charakterze ocennym, nieodzownych w procesie przypisywania odpowiedzialności za czyn zabroniony).

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Prawo
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-8187-923-1
• ISBN druku: 978-83-8187-705-3
• EAN: 9788381879231
• Liczba stron: 316

Wykaz skrótów | str. 11 
 
Wprowadzenie | str. 13 
 
Rozdział 1 
Uwagi wstępne | str. 17 
1.1. Założenia bazowe | str. 21 
1.2. Rys historyczny | str. 29 
 
Rozdział 2 
Odmiany wzorców osobowych | str. 36 
2.1. Ontyczne i normatywne podstawy odpowiedzialności karnej | str. 36 
2.2. Wzorzec rekonstrukcyjny i optymalizacyjny (normatywny) | str. 41 
2.3. Problematyka „budulca” wzorców osobowych | str. 48 
2.3.1. Wzorzec rekonstrukcyjny | str. 49 
2.3.2. Wzorzec normatywny | str. 56 
 
Rozdział 3 
Niektóre argumenty przeciwko posługiwaniu się wzorcami osobowymi | str. 63 
3.1. Nullum crimen sine lege | str. 63 
3.2. „Przekładalność” standardu spersonifikowanego na zdepersonifikowany | str. 66 
3.3. Utożsamianie się sędziego z postacią modelową | str. 74 
3.4. Obiektywizacja odpowiedzialności | str. 78 
 
Rozdział 4 
Aktualizacja wzorców osobowych | str. 102 
4.1. Uwagi wprowadzające | str. 102 
4.2. Zmienność elementów deskryptywnych i wartościujących | str. 104 
 
Rozdział 5 
Struktura wzorców osobowych | str. 116 
5.1. „Pojemność” wzorców osobowych | str. 119 
5.1.1. Podstawowe elementy konstrukcyjne wzorców osobowych | str. 123 
5.1.2. Stopień nasycenia cechami indywidualizującymi | str. 149 
5.2. Standard wyznaczany wzorcem normatywnym | str. 155 
5.2.1. Kilka uwag o wykonalności w kontekście zasady ad impossibilia nemo obligatur | str. 155 
5.2.2. Poziom wymagań | str. 166 
5.2.3. Problematyka przekroczenia pola funkcyjnego | str. 178 
5.3. Zgodność ze standardem wyznaczanym wzorcem normatywnym jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność karną | str. 182 
 
Rozdział 6 
Kryteria przypisania odpowiedzialności sprawcy o szczególnej wiedzy lub umiejętnościach | str. 187 
6.1. „Szczególność” wiedzy lub umiejętności jako pojęcie relacyjne | str. 189 
6.2. Między obiektywnym a subiektywnym przypisaniem | str. 195 
6.3. Przeciwko rozpadowi kryteriów przypisania odpowiedzialności | str. 207 
 
Rozdział 7 
Rozpoznawalność możliwości popełnienia czynu zabronionego jako brzegowe kryterium przypisania odpowiedzialności karnej | str. 238 
7.1. Przewidywalność skutku a rozpoznawalność możliwości wypełnienia znamion | str. 240 
7.2. Przewidywalność (rozpoznawalność) obiektywna lub subiektywna | str. 250 
7.3. Stosunek do innych kryteriów przypisania odpowiedzialności karnej | str. 272 
7.3.1. Naruszenie reguł postępowania z dobrem prawnym | str. 272 
7.3.2. Niektóre kryteria negatywne | str. 286 
 
Wnioski końcowe | str. 291 
 
Literatura | str. 301