Doręczenia w postępowaniu cywilnym Komentarz praktyczny z orzecznictwem
Niniejsza publikacja dotyczy czynności procesowej, jaką jest doręczenie pism sądowych i procesowych w sądowym postępowaniu cywilnym. Zawarto w niej ocenę charakteru tej czynności, sposób jej dokonania, przeanalizowano również najczęstsze przyczyny wadliwości doręczenia. W ramach sposobu doręczeń szerokie rozważania odniesiono do doręczenia pism na podstawie art. 139 § 1 KPC (poprzez tak zwane awizo), które wywołuje znaczne kontrowersje w nauce i orzecznictwie. Omówiono sytuację doręczenia pism w razie nieznajomości miejsca pobytu strony, w tym przede wszystkim poprzez doręczenie kuratorowi. W sposób szczegółowy opisano pisma doręczane przez sąd z zaznaczeniem rodzaju orzeczeń, które mają być doręczone; dalszych pism doręczanych z takimi orzeczeniami; podmiotów, którym mają być doręczone pisma oraz sposobów doręczenia w zależności od podmiotu doręczeń. Przy poszczególnych rozważaniach zaznaczono również zagadnienia – problemy – w zakresie doręczeń transgranicznych.
Książka została podzielona na trzy części.
CZĘŚĆ I. PRAKTYCZNY KOMENTARZ Z PRZEGLĄDEM ORZECZNICTWA, zwiera dwa rozdziały. Rozdział 1. Doręczenie przez sąd zawiera omówienie zagadnień dotyczących:
czynności doręczenia,
podmiotów dokonujących doręczenia (m.in.: operator pocztowy, osoba zatrudniona w sądzie, komornik, sądowa służba doręczeniowa),
doręczenia dla osoby fizycznej (np. doręczenie adresatowi, odmowa, doręczenie zastępcze, elektroniczne),
doręczenia dla osoby prawnej (jednostki organizacyjnej) (w tym bezpośrednie doręczenie, doręczenie zastępcze, doręczenie pisma kuratorowi),
standardów czynności doręczenia na podstawie rozporządzeń Unii Europejskiej,
doręczenia pisma pełnomocnikowi procesowemu,
doręczenia pism dalszym podmiotom (przedstawicielowi ustawowemu, prokuratorowi, organizacji pozarządowej, jednostce organizacyjnej Skarbu Państwa, interwenientowi ubocznemu, współuczestnikowi postępowania),
pism podlegających doręczeniu (postanowienie, postanowienie w postępowaniu nakazowym, nakaz zapłaty, zarządzenie, pismo procesowe, pouczenie, uzasadnienie),
potwierdzenia czynności doręczenia (m.in.: dokument doręczenia, potwierdzenie elektroniczne).
Natomiast w rozdziale 2. Doręczenie bez pośrednictwa sądu znajdują się następujące zagadnienia:
podmioty uczestniczące w czynności doręczenia (np. doręczenie przy współuczestnictwie),
przedmiot i zakres czasowy doręczenia,
skutki procesowe niedokonania czynności doręczenia (sposób doręczenia, niedokonanie doręczenia).
Ponadto każde zagadnienie zakończone zostało wyborem orzecznictwa dopasowanym tematycznie do każdego punktu.
CZEŚĆ II. WZORY PISM zawiera przykładowe wzory takie jak m.in.:
formularz potwierdzenia odbioru,
formularz zawiadomienia/zawiadomienia powtórnego,
wykaz nadanych przesyłek poleconych,
rejestr przesyłek złożonych w urzędzie gminy,
wniosek o doręczanie pism pełnomocnikowi,
wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku,
wniosek o doręczenie odpisu orzeczenia,
wniosek o doręczenie protokołu z rozprawy,
wniosek o zmianę adresu do doręczania,
wniosek o wyznaczenie kuratora dla doręczeń.
CZĘŚĆ III. KAZUS to przykładowy kazus wraz z rozwiązaniem dotyczący tematyki doręczeń. Odpowiada on modelowi zadań występujących na egzaminach prawniczych (adwokackim, radcowskim itd.).
Publikacja przeznaczona jest do bardzo szerokiego kręgu odbiorców. Będzie ona przydatna przede wszystkim praktykom – sędziom, prokuratorom, adwokatom, radcom prawnym, kuratorom, przedstawicielom ustawowym oraz aplikantom zawodów prawniczych, a także studentom. Ponadto przeznaczona jest ona dla innych stron postępowania cywilnego.
