MENU

Richard Feynman

(1918-1988); światowej sławy fizyk XX wieku, w latach 1951-1988 profesor fizyki w Kalifornijskim Instytucie Technologicznym. Stopień doktora uzyskał mając 24 lata. Podczas II wojny światowej brał udział w realizacji projektu Manhattan w Los Angeles. W 1965 roku, wraz z J. Schwingerem i S.I. Tomonagą, został laureatem nagrody Nobla za rozwiązanie istotnych problemów elektrodynamiki kwantowej. Sformułował także teorię wyjaśniającą zjawisko nadciekłości w ciekłym helu. Razem z M. Gell-Manem napisał ważną pracę dotyczącą słabych oddziaływań, później pracował nad podwalinami teorii kwarków. Oprócz tych osiągnięć, wprowadził do fizyki nowe metody obliczeniowe; wśród nich największe znaczenie mają diagramy Feynmana, powszechnie dziś stosowane do obliczania przebiegu procesów elementarnych.

Opublikował szereg monografii, prac naukowych i popularyzatorskich oraz podręczników. Dzięki swoim popularnym książkom stał się jedną z najbardziej lubianych postaci XX stulecia. Zajmował się też sprawami publicznymi. Miał wszechstronną osobowość, wykazywał nienasyconą ciekawość, był wzorowym empirykiem, ale również niezwykłym nauczycielem fizyki. Z licznych nagród, które otrzymał, najbardziej dumny był z Medalu Oersteda za Nauczanie (1972).

ZAWĘŹ WYNIKI
Znaleziono: 21
Przeglądaj:
Sortuj według:
Popularność malejąco
Wyświetl:
20
Znaleziono: 21
Przeglądaj:
Sortuj według:
Popularność malejąco
Wyświetl:
20