Heine Księga pieśni
Najświetniejszy talent liryczny Niemiec, zasłużył poetyckim wyrazem
miłości i cierpienia na miano niemieckiego Orfeusza.
Pochodził ze
zasymilowanej rodziny żydowskiej i, choć przymuszony względami
praktycznymi do chrztu w obrządku ewangelickim, katolicyzm uważał za
artystycznie bardziej płodny i mniej podatny na gen agresji niż
protestantyzm w wersji państwowej. Chrzest nie uchronił go jednak
przed nienawiścią ze strony "prawdziwych" Niemców i
konserwatywnych czynników politycznych. Szukał schronienia we Francji,
ale nigdy nie wyrzekł się ojczyzny swoich marzeń. Duszą był po stronie
ideałów oświecenia i rewolucji francuskiej, sercem głęboko odczuwał
niemiecki romantyzm. Jego wydana w 1827 roku "Księga
pieśni" stała się objawieniem nieznanych dotychczas tonów liry,
połączeniem wysokich uniesień z tragedią niespełnienia i zawodu,
gryzącej satyry z wyzwalającym humorem.
Nowy pełny polski przekład
Andrzeja Lama pozwala usłyszeć te tony w ich czystej postaci.