Imiona - Ojca
Na publikację składają się niedokończone seminaria Lacana, nigdy niewydane jako osobna pozycja. Choć zachowane jedynie we fragmentarycznej formie, stanowią jedne z ważniejszych tekstów wprowadzających do myśli i teorii francuskiego psychoanalityka.
Książka zawiera 2 wykłady Lacana – z 1953 i 1963 roku. Pierwszy wprowadza w podstawowe pojęcia (symboliczne, wyobrażeniowe i realne), wokół których zbudowany jest cały dyskurs Lacanowski. Drugi jest interpretacją mitu edypalnego, opowieścią o bodaj najważniejszej w psychoanalizie figurze – figurze ojca.
Imię-Ojca, ależ sukces! To przemawia do wszystkich. Ojcostwo ma tylko niewiele z naturalnej oczywistości, jest przede wszystkim faktem kultury. "Imię-Ojca, mówi Lacan, kreuje funkcję ojca". Lecz wówczas, ta liczba mnoga, skąd ona się bierze?
Ona nie jest pogańska, ona jest w Biblii. Ten, który przemawia w krzewie gorejącym, mówi o samym sobie, że On nie ma tylko jednego Imienia. Słuchajcie: Ojciec nie ma Imienia własnego. To nie jest postać, to funkcja. Ojciec ma tyleż Imion, co owa funkcja podpór.
Jego funkcja? Funkcja religijna par excellence, funkcja powiązania. Czego? Znaczącego i znaczonego, Prawa i pragnienia, myśli i ciała. Krótko mówiąc, symbolicznego i wyobrażeniowego. Ale jeśli te dwa powiążą się w trzy z realnym, to Imię-Ojca nie jest już niczym innym, jak tylko pozorem. Natomiast, jeśli bez niego całość się rozwiąże, to jest on symptomem węzła chybionego.
(Jacques-Alain Miller)
Jacques Lacan
(1901–1981), francuski psychoanalityk i psychiatra, jeden z najbardziej wpływowych teoretyków nauk humanistycznych i społecznych XX wieku.
Pod hasłem „powrotu do Freuda" prowadził od początku lat 50. regularne seminaria, w ramach których wnikliwie analizował podstawowe problemy teorii i praktyki psychoanalitycznej. Wnioski wyciągane z doświadczenia analityka odnosił jednak zawsze do fundamentalnych pytań filozoficznych.
Dzięki łączeniu w swojej pracy teoretycznej podejścia psychoanalitycznego m.in. z lingwistyką, psychiatrią, filozofią egzystencji i matematyką, Lacan w istotny sposób ukształtował współczesne nauki o człowieku i kulturze. Pozostaje wciąż jedną z najczęściej cytowanych postaci XX-wiecznej humanistyki.
