Nauki pomocnicze historii / Chronologia polska
Nauki pomocnicze historii:
Mija niespełna 20 lat od ukazania się poprzedniego wydania podręcznika. Autor zwlekał z nowym wydaniem, mniemając, że kolejne pokolenie uczonych winno dostarczyć nową wersję wiedzy w zakresie nauk pomocniczych historii. Tak się nie stało, bo i kształt metodologiczny, i zadania tej warstwy nauki historycznej nie uległy zasadniczym przewartościowaniom. Nadal skutecznie służą budowie krytycznego warsztatu historyka, nadal dostarczają kryteriów prawdziwości informacji zawartych w źródle, nadal ułatwiają zrozumienie kontekstu historycznego lub, jak kto woli, kultury codziennego życia w przeszłości. Innymi słowy, meandry przemian metodologicznych historiografii, ożywiających ją w ostatnich dziesięcioleciach wykazały, że nie ma dobrych badań historycznych bez dobrej znajomości nauk pomocniczych historii. Oto przyczyny, które tworzyły przesłanki decyzji o nowym wydaniu podręcznika...
Chronologia polska:
Podręcznik służy jako pomoc w badaniach nad materiałem źródłowym. Stanowi niezastąpioną pomoc dydaktyczną zarówno dla wykładowców, jak i studentów historii, archeologii, historii sztuki oraz absolwentów powyższych kierunków.
Józef Szymański
Urodzony w 1931 roku; profesor zwyczajny, doktor habilitowany, historyk, wydawca źródeł. Od 1980 roku pracownik Instytutu Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, w latach 1982–84 rektor tejże uczelni. Prowadzi badania nad średniowieczną historią powszechną i Polski oraz naukami pomocniczymi historii.
Główne jego prace: Nauki pomocnicze historii. Od schyłku IV do końca XVIII wieku (1968, wydanie 4 w 1983), Pismo łacińskie i jego rola w kulturze (1975). Był inicjatorem i redaktorem Corpus inscriptionum Poloniae (t. 1, z. 1–4 1975–83).
