Niebo usłane grzechami
Nazywam się Karina Wojciechowska. W 1991 roku zdobyłam tytuł Miss Polonia, a w 1992 tytuł Miss Planet. Moje życie było barwne i pełne historii które, mogą zdarzyć się tylko nielicznym. Aura towarzysząca konkursom piękności, zawsze była i pozostaje nadal tematem plotek, domysłów i skandali. Życie kobiet, królowych jednej nocy, budzi zainteresowanie i ciekawość.
Jestem pierwszą Miss Polonią, która napisała książkę utrzymaną w konwencji współczesnej powieści realistycznej, w której autentyzm przeplata się z fikcją literacką.
Książka ta opisuje historię życia kobiety, która zaznała sławy, bogactwa, podróży w egzotyczne krainy, życia w świetle jupiterów, ale również strachu, poniżenia i cierpienia. Pokazuje, że wielkie, wspaniałe szanse, jakie dostajemy od losu, mogą przejść obok niewykorzystane lub przerodzić się w nieszczęścia. Codzienność, kłopoty życiowe, historie miłosne, romanse, ważni ludzie, marzenia, podróże, rozczarowania, śmierć, większe i mniejsze dramaty bohaterki, opisane są w barwny sposób.
Nie jest to opowieść o „lalce Barbie” czy „infantylnej dziewczynie”, która wzięła udział w konkursie piękności, lecz o zwyczajnej kobiecie. Z tej książki można dowiedzieć się, jak naprawdę wyglądają wybory miss i co taki konkurs daje jego uczestniczkom. Jednak nie jest to opowieść o targowisku próżności, ale historia życia kobiety – byłej Miss Polonia.
I rozdział – Facet w kosmosie 5
II rozdział – Tak zwany RESET 12
III rozdział – Przyjaźń nie rdzewieje 22
IV rozdział – Pierwsza sesja zdjęciowa 27
V rozdział – Sen biedaka 38
VI rozdział – Intronizacja 52
VII rozdział – Miss World 64
VIII rozdział – Życie w blasku 79
IX rozdział – Uszy przodka 84
X rozdział – Hotel 89
XI rozdział – Niemoralna propozycja 96
XII rozdział – Przepraszam, pomyłka 108
XIII rozdział – Ludzie gubią parasolki… 118
XIV rozdział – Ten jedyny, wprawdzie nie pierwszy 129
XV rozdział – Wieczór panieński po męsku 135
XVI rozdział – Pierścionek zaręczynowy 145
XVII rozdział – Białe bywa czarne i odwrotnie 153
XVIII rozdział – Na końcu piekła zobaczyć można błękit nieba 165
