Wierszopiosenki z Akademii Pana Arka - Outlet
Gotowe, muzyczno-teatralne przedstawienia z dziećmi w rolach głównych. Zeszyt zawiera szesnaście utworów słowno-muzycznych autorstwa Juliana Tuwima i polskiego kompozytora, twórcy szkoły muzyczno-teatralnej dla dzieci w wieku 4 - 11 lat - Arkadiusza Aries Niezgody. Przeznaczony jest do śpiewu i recytacji dla dzieci z akompaniamentem fortepianu. Utwory zostały skomponowane wg tonacji wokalnych i skal głosowych dzieci. Wydawnictwo skierowane jest do środowisk przedszkolnych, szkolnych, teatrów dla dzieci, domów kultury i klubów dla dzieci organizujących imprezy artystyczne. Utwory z tego zbioru mogą posłużyć w realizacji wszelkiego rodzaju zajęć muzycznych z dziećmi, jak również pomóc w tworzeniu przedstawień teatralno-muzycznych z ich udziałem. Śpiewane i recytowane na zajęciach pobudzają i rozwijają muzyczne i recytatorskie talenty. Forma muzycznego teatru w wykonaniu dzieci to ideał wykonawczy dla tego zbioru.
Julian Tuwim
ur. 1894
-
zm. 1953
Julian Tuwim jest jednym z najbardziej znanych poetów dwudziestolecia
międzywojennego. Jego poezja cechuje się oryginalnym językiem i zaskakującymi
grami słownymi. Był współzałożycielem poetyckiej Skamander, która zaczęła
formować się koło roku 1916. Tuwim znany był również ze swojego błyskotliwego
poczucia humoru – pisał skecze, teksty piosenek oraz był jednym z założycieli
kabaretu literackiego Pod Picadorem. Studiował prawo i polonistykę na
Uniwersytecie Warszawskim, jednak nie skończył studiów. Jako poeta debiutuje w
1913 roku w Kurierze Warszawskim, a jego pierwszy tomik poetycki (
Czyhanie na Boga) ukazuje się w 1918
roku. W kolejnych latach ukazują się następne tomiki Tuwima, w tym
Sokrates tańczący. Julian Tuwim zasłynął
także jako twórca utworów dla dzieci. Do najbardziej znanych wierszy dla dzieci
należą
Lokomotywa,
Bambo,
Rzepka i
Ptasie radio.
Julian Tuwim został uhonorowany m.in. Nagrodą Polskiego PEN Clubu (1935),
dwukrotnie Nagrodą literacką miasta Łodzi (1928 i 9149) i oraz Krzyżem Wielkim
Orderu Odrodzenia Polski (1953).
