Geniusz kłamstwa
Rousseau, który pisze traktat o wychowaniu, porzuca piątkę swoich dzieci; Kierkegaard, który tworzy teksty religijne, prowadzi równocześnie życie libertyna; kładącą podwaliny pod filozofię feminizmu Simone de Beauvoir łączy pełna uległości relacja z amerykańskim kochankiem; Foucault, który wychwala odwagę prawdy, utrzymuje w sekrecie swoją chorobę na AIDS; wreszcie nienawidzący podróży Deleuze, który staje się filozofem nomadyzmu.
Geniusz kłamstwa to esej filozoficzno-literacki, w którym autor prezentuje sylwetki najsławniejszych filozofów francuskich, ale przygląda się im od strony, której sami ci filozofowie być może ujawniać by nie chcieli – od strony kłamstwa. Wszystko to składa się na pasjonującą opowieść – pełną sympatii, ciepła i przyjaznej krytyki, która jednakowoż nigdy nie przesłania precyzji analizy – o tym, jak życie umysłu odpowiedzialnego za tworzenie filozoficznych konceptów łączy się z jednostkowym życiem psychicznym. Zasadnicza korzyść takiego przedsięwzięcia ma bardzo duży walor poznawczy: pozwala ono bowiem zobaczyć w zupełnie nowym świetle abstrakcyjne pisma i pojęcia filozofów i lepiej – by nie powiedzieć: wreszcie – je zrozumieć.
Heidegger zapytany o życie Arystotelesa miał odpowiedzieć: „Urodził się, myślał i zmarł. A cała reszta jest tylko czystą anegdotą”. O tym, jak ogromną wagę ma owa „anegdota”, zaświadcza najlepiej sam Heidegger…
Książka Noudelmanna to opowieść zarówno dla rozmiłowanych w filozofii, jak i dla tych, którzy kojarzą ją z nudnymi i niezrozumiałymi traktatami – ci pierwsi docenią, drudzy będą mieli okazję odkryć i pokochać.
Cet ouvrage a bénéficié du soutien des Programmes d’aide à la publication de l'Institut français.
Książkę wydano dzięki dofinansowaniu Institut français w ramach programów wsparcia wydawniczego.
Patroni:
Książka Noudelmanna wypełnia rażąco niezagospodarowany obszar dyskursu filozoficznego, który wprawdzie nie neguje tego, że każdy filozof ma swoją biografię, lecz traktuje tę biografię jako element dodatkowy i niemający zasadniczego znaczenia w odczytaniu dzieła. Dość przypomnieć Heideggera, który, zapytany o życie Arystotelesa, miał odpowiedzieć: «Urodził się, myślał i zmarł. A cała reszta jest tylko czystą anegdotą». O tym, jak ogromną wagę ma owa «anegdota», zaświadcza najlepiej sam Heidegger… Noudelmann ma znakomity warsztat pisarski – pisze przejrzyście, prosto i kunsztownie. Geniusz kłamstwa nie jest skierowany zatem w żaden sposób jedynie do tych czytelników i czytelniczek, którzy przebrnęli przez dwa tomy Kapitalizmu i schizofrenii lub Drugiej płci. Po tę książkę mogą również sięgnąć te osoby, które szukają ciekawej i dobrze napisanej książki z gatunku non-fiction.
dr Michał Krzykawski,
