Kilka myśli o sercu Pana Jezusa
Piątkowe homilie księdza Jana Twardowskiego, z których pochodzi większość zamieszczonych tutaj rozważań, uczą rozumieć tajemnicę Najświętszego Serca Pana Jezusa. Rozumieć ją jako znak Bożej dobroci i miłości. Uczą, co jest sednem naszej relacji z Bogiem. Uczą też rozumieć modlitwę litanijną – co istotne zwłaszcza dziś, gdy litanie, czasem zanadto, „modlą się same”.
Dobrze jest przypomnieć sobie, kiedy powstało nabożeństwo ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Powstało w czasie, kiedy Kościół był bardzo bogaty i świątynie budowano jak królewskie rezydencje. Serce Jezusa nie potrzebowało ani pieniędzy, ani złota. Potrzebowało drugiego serca.
Powstało w czasie politycznej potęgi Kościoła, kiedy kardynałowie bywali mężami stanu. Wtedy nabożeństwo to odkryto jako powrót do samotności Jezusa w tym świecie, do Jezusa z pokaleczonym sercem.
Powstało w dobie uczonych dyskusji teologicznych i rozmaitych sporów – jako powrót do najprostszego stosunku do Pana Boga poprzez intymną modlitwę.
Nabożeństwo, które jest powrotem do serdecznych uczuć wiary, do rozmowy z Przyjacielem.
z rozważania Osobisty kontakt, s. 41
Jan Twardowski
ur. 1915
-
zm. 2006
Jan Twardowski (ur. 01.06.1915, zm. 18.01.2006) – polski ksiądz, poeta i prozaik. Debiutował w 1933 roku na łamach czasopisma „Kuźnia Młodych”. Jest autorem znanych słów „Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą”. Księdza Twardowskiego zalicza sie do przedstawiciel współczesnej liryki religijnej. W swojej twórczości poruszał zarówno temat Boga, jak i ludzi i ich problemów. Często pisał także o przyrodzie i miłości: zarówno tej Boga do człowieka, jak i człowieka do Boga oraz bliźnich. W swoich wierszach proponował franciszkańską „wiarę radosną”. Charakterystyczna dla księdza Twardowskiego jest prostota, z jaką przedstawiał skomplikowane problemy wiary i filozofii, dzięki czemu jego twórczość jest chętnie czytana i trafia do szerszego grona odbiorców. Jego poezja została przetłumaczona na wiele języków, m.in. niemiecki, angielski, węgierski, włoski.
Otrzymał liczne nagrody i odznaczenia, m.in. Nagrodę PEN Clubu im. Roberta Gravesa za całokształt twórczości (1980), Order Ecce Homo (1999), Dziecięcą Nagrodę „Serca” (2000) i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2006). Zmarł 18 stycznia 2006 roku w Warszawie.
Źródło zdjęcia: By Mariusz Kubik [Attribution, GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html), CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/) or CC BY 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by/2.5)], via Wikimedia Commons
