Koncepcja dobrej wiary w przepisach prawa rzeczowego - Outlet
Monografia jest kompleksowym opracowaniem zagadnienia koncepcji dobrej wiary w przepisach prawa rzeczowego w zakresie zasiedzenia nieruchomości (art. 172 k.c.) oraz roszczenia o wykup gruntu (art. 231 k.c.). Na podstawie analizy całego powojennego orzecznictwa Sądu Najwyższego i stanowisk nauki prawa autorka opisuje ewolucję wykładni dobrej wiary, prowadzącą do ukształtowania się tradycyjnej, liberalnej i pośredniej koncepcji tego pojęcia. Szczególne znaczenie w teoretycznym opracowaniu tych zagadnień oraz w praktycznym wykorzystaniu treści książki ma obszerne, wnikliwe omówienie konstrukcji prawnej i działania domniemania dobrej wiary (art. 7 k.c.).
Przedstawione rozważania nie tylko mogą stanowić podstawę dalszych teoretycznych badań nad pojęciem dobrej wiary, ale mają także duże znaczenie dla praktyki stosowania prawa, zapewniając prawnikom-praktykom możliwość pogłębionego argumentowania swych stanowisk w toku spraw sądowych dotyczących zasiedzenia nieruchomości i roszczenia o wykup gruntu. Monografia oprócz zagadnień prawa cywilnego materialnego podejmuje również proceduralne aspekty działania domniemania dobrej wiary.
Klarowna struktura książki zestawienie bibliografii i wykaz orzeczeń - sprawiają, że może ona być źródłem informacji o dostępnych w piśmiennictwie materiałach i opracowaniach, poświęconych zagadnieniu dobrej wiary i domniemania dobrej wiary. Jasny styl wywodu prawniczego pozwala na zapoznanie się z treścią pracy nie tylko przez prawników, ale także studentów prawa.