Książę. Ponadczasowe dzieło o władzy, strategii i podstępie

• Druk: 2023
• Autor: Niccolò Machiavelli
• Wydawca: Prześwity

Ponadczasowy traktat polityczny i jedna z najważniejszych książek wszech czasów.
Książę to nieśmiertelne refleksje, które do dziś kształtują myślenie liderów na całym świecie. Mądrość tej książki wykracza dalece poza tak zwany makiawelizm. Machiavelli był znakomitym psychologiem rozpracowującym przeciwników i przewidującym ich kolejne ruchy. Dostrzegał złożoność podejmowania strategicznych decyzji. Widział wielowymiarowość potęgi organizacji i państw. Wychwytywał wczesne sygnały zapowiadające umacnianie albo osłabianie się władzy swojej lub przeciwników. A oprócz tego był piekielnie skuteczny.
W Księciu Machiavelli przedstawił zasady przywództwa i filozofię sprawowania władzy, a jego przemyślenia wciąż są zadziwiająco aktualne i skłaniają do refleksji nad dzisiejszą polityką. Przekazując to dzieło w Państwa ręce, wierzymy, że współcześni liderzy i osoby obecne na arenie politycznej zrobią dobry użytek z mądrości Machiavellego.

Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie.

Nicollo Machiavelli (1469–1527) – włoski prawnik, filozof, pisarz, historyk i dyplomata, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli renesansowej myśli politycznej. Opisywał funkcjonowanie zarówno republik, jak i królestw, a jego pisma trafiły na listę kościelnego indeksu ksiąg zakazanych.

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Polityka
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-8175-566-5
• Liczba stron: 176

Wstęp Jan Sadkiewicz. Uczniom Machiavellego | 9
Przedmowa tłumacza | 17
Wstęp | 35
Rozdział I. | Ile bywa rodzajów księstw i jakimi sposoby się je nabywa? | 37
Rozdział II. | O księstwach dziedzicznych | 39
Rozdział III. | O księstwach mieszanych | 41
Rozdział IV. | Czemu królestwo Dariusza, przez Aleksandra zdobyte, nie powstało przeciwko następcom
Aleksandra po śmierci tegoż? | 51
Rozdział V. | Jak należy rządzić miastami lub księstwami, które, nim zdobyte zostały, rządziły się własnymi prawami? | 55
Rozdział VI. | O księstwach nowych, zdobywanych własnym orężem i dzielnością | 58
Rozdział VII. | O księstwach nowych, zdobywanych cudzymi
siłami lub szczęśliwym przypadkiem | 63
Rozdział VIII. | O tych, którzy przez zbrodnie doszli do panowania | 73
Rozdział IX. | O władzy przez lud przekazanej | 80
Rozdział X. | W jaki sposób należy siły państw oceniać? | 86
Rozdział XI. | O państwach kościelnych | 90
Rozdział XII. | O różnych rodzajach wojska i o żołnierzach
najemnych | 94 Rozdział XIII. | O wojskach posiłkowych, mieszanych oraz własnych | 102
Rozdział XIV. | Co należy do księcia w sprawie wojskowości? | 108
Rozdział XV. | O powodach, dla których ludzie, zwłaszcza zaś książęta, bywają chwaleni lub zniesławiani | 113
Rozdział XVI. | O hojności i skąpstwie | 117
Rozdział XVII. | O okrucieństwie i łaskawości oraz o tym, czy lepiej być przedmiotem
miłości, czy strachu | 121
Rozdział XVIII. | W jakiej mierze książę obowiązany bywa dotrzymywać słowa? | 127
Rozdział XIX. | Jak unikać należy budzenia nienawiści przeciw sobie i pogardy | 131
Rozdział XX. | Czy twierdze oraz inne rozmaite środki obrony przynoszą książętom pożytek, czy szkodę? | 144
Rozdział XXI. | Jako ma się rządzić książę, aby pozyskać sławę? | 151
Rozdział XXII. | O ministrach | 157
Rozdział XXIII. | Jako należy unikać pochlebców | 160
Rozdział XXIV. | Dlaczego książęta włoscy utracili swe państwa? | 163
Rozdział XXV. | W jakim stopniu wpływa na sprawy ludzkie los i w jakim można mu się oprzeć? | 166
Rozdział XXVI. | Wezwanie do oswobodzenia Włoch od barbarzyńców | 170