Polskie działania destrukcyjne na Górnym Śląsku w latach 1920-1921
Na inaugurację III powstania śląskiego, w nocy z 2 na 3 maja 1921 roku, wyleciały w powietrze najważniejsze mosty kolejowe łączące obszar plebiscytowy z Niemcami. W ten sposób Tadeuszowi Puszczyńskiemu – „Wawelbergowi” i jego podkomendnym udało się odgrodzić powstanie od natychmiastowego kontrataku ze strony Niemiec i umożliwić realizację podstawowego celu operacyjnego – dotarcia do Odry i opanowania niemal całego obszaru zakreślonego w polskich żądaniach rewindykacyjnych tak zwaną linią Wojciecha Korfantego. Liczył się również efekt psychologiczny, znaczenie miała determinacja, z jaką rozpoczął się nowy ruch zbrojny. Wszyscy zdali sobie sprawę z wagi przedsięwzięcia. Inicjatorzy porwali się na akcję, „dla której pod względem wielkości zadania nie było wzorców w historii ruchów rewolucyjnych i wojen partyzanckich”. To, co zostało uznane za „wiekopomny czyn ducha powstańczego”, wprawiło w zdumienie przeciwnika. Prasa niemiecka, wskazując na zniszczone mosty, pisała, że plan powstania został przygotowany „ze zbrodniczą genialnością” (mit einer verbrecherischen Genialität).
(Edward Długajczyk, fragment wstępu)
Spis treści
Wykaz skrótów
Od wydawcy
I
Słowo wstępne
Jak powstał plan stworzenia oddziałów dywersyjnych
Przewidywania w czasie
CWF – Centrala Wychowania Fizycznego
Sosnowiec
Trudności w realizacji planu dywersyjnego
Momenty sprzyjające realizacji planu dywersyjnego
Moje kontakty i współpraca z Korfantym
Stosunek PPS do akcji wojskowej na Górnym Śląsku
Rola Związku Zawodowego Robotników Rolnych w akcji dywersyjnej
III Międzynarodówka a plebiscyt na Śląsku Górnym
II
Organizacja personalna oddziałów dywersyjnych
Wykorzystanie dla prac Referatu Destrukcji likwidujących się oddziałów bojowych POW
Gospodarka Referatu Dywersyjnego
Milion marek niemieckich w walizce
Szkolenie dywersantów
Ćwiczenia odwagi
Kwatery placówek dywersyjnych
Zwózka materiałów wybuchowych, narzędzi, broni i amunicji
Próby ratowania CAW (byłej POW Górnego Śląska)
Stosunek Dowództwa Obrony Plebiscytu do Referatu Dywersyjnego
Potrzeba posiadania rezerw (w materiale technicznym i ludzkim)
Zarządzenia zapobiegawcze na wypadek obsadzenia obiektów
komunikacyjnych przez wojska koalicyjne i Policję Plebiscytową
Niebezpieczeństwo dekonspiracji w pracach przygotowawczych na terenie Grupy „Opole”
Zagadnienie konspiracji w pracach oddziałów dywersyjnych
Organizacja łączności w akcji dywersyjnej
III
Inspekcja przygotowań do akcji dywersyjnej przez fachowców MSWojsk
Geneza planu operacyjnego
Spalenie trzech wielkich baraków przeznaczonych dla reemigrantów niemieckich
Wyposażenie i uzbrojenie oddziałów dywersyjnych
Alkoholizm – kokaina – gra w karty – komunizm
Konieczność zmian personalnych wśród dowódców grup destrukcyjnych
Bohdan de Nissau
Śmierć Poli Maciejowskiej
Pijaństwo w hotelu Deutsches Haus w Wielkich Strzelcach
Opracowanie dróg odwrotowych
Projektowany przez Niemców zamach na Komisariat Plebiscytowy w Raciborzu
Tajne organizacje wojskowe niemieckie na Górnym Śląsku
Sposoby dywersji niemieckiej wśród Francuzów
IV
Akcja pod Opolem
Odwrót spod Opola
Marsz z Gross Stein i bitwa o Wielkie Strzelce
Wielkie Strzelce
V
Oddział dywersyjny „Popielów”
Oddział destrukcyjny pod Löwen
Grupa dywersyjna UE
Grupa G
Grupa „Kluczbork”, tak zwana N
VI
Przybycie do Naczelnego Dowództwa Wojsk Powstańczych
Rozmowa z Korfantym
Utrata rezerwy śląskiej
Instrukcje otrzymane ustnie przez dowódców odcinków
Grupy Destrukcyjnej Wawelberga
Linie demarkacyjne a stosunek Niemców do pertraktacji
Bitwa o Sławencice
Morał bojowy oddziałów 1 Dywizji powstańczej po walkach o rejon Sławencice
(...)
Aneksy. Teksty źródłowe
Mieczysław Starczewski, Płk dypl. Tadeusz Puszczyński, organizator działań specjalnych (dywersji pozafrontowej) Polsce w okresie międzywojennym
Indeks osób
