Ustawa Za życiem oraz inne zmiany w pomocy społecznej 2017
1 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz.U. z 2016 r. poz. 1860), a w wraz z nią na Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej spadają nowe obowiązki związane z realizacją Programu „Za życiem”.
Z dniem 31.12.2016 r. zmieniło się brzmienie art. 106 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej. Stało się to w wyniku uwzględnienia przez ustawodawcę wyroku TK z 6.10.2015 r. (SK 19/14, Legalis). Obecnie w przypadku wniosku o przyznanie zasiłku stałego osobie całkowicie niezdolnej do pracy, legitymującej się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i niemającej innych środków utrzymania, prawo do zasiłku ustala się począwszy od miesiąca, w którym został złożony wniosek. W znowelizowanej ustawie o pomocy społecznej wpisane zostały nowe zasady przyznawania prawa do zasiłku stałego. Przed 31.12.2016 r. jeśli osoba która złożyła wniosek o zasiłek stały nie posiadała ważnego orzeczenie o niepełnosprawności organ wzywał ją do uzupełnienia braków formalnych lub mógł zawiesić postepowanie. Po zmianie ustawy organ z urzędu zawiesza postępowanie na czas dostarczenia ważnego orzeczenia przez stronę i przyznaje stronie na czas zasiłek okresowy. O tam jak prawidłowo ustalić wysokość zasiłku stałego oraz od jakiej daty należy przyznać pomoc dowiecie się Państwo z książki.
W dniu 5.10.2015r. w wyniku wejścia ustawy z dnia 5.8.2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1310) zaczął obowiązywać art. 121a PomSpołU, który wprowadza narzędzie – superwizja pracy socjalnej. Zasady szkolenia superwizorów pracy socjalnej oraz wytyczne organizacji superwizji w ośrodkach pomocy społecznej zostało dookreślone w przyjętym akcie prawnym rozporządzeniu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 grudnia 2016 r. w sprawie superwizji pracy socjalnej (Dz.U. z 2016 r. poz. 2087), które weszło w życie 4.1.2017 r.
Właściwa interpretacja niuansów nowej ustawy, praktyczna umiejętność naliczania świadczenia „Za życiem” oraz gotowe propozycje efektywnego zorganizowania obsługi ustawy „Za życiem” pomogą Państwu uniknąć powstania chaosu oraz nieprzyjemnych konsekwencji.
W książce znajdą Państwo m.in. omówienie:
W zakresie ustawy za Życiem:
osób uprawnionych i dokumentów, które muszą dołączyć do wniosku, aby uzyskać prawo do świadczenia,
omówione wsparcie socjalne i zdrowotne z podziałem na realizatorów tego wsparcia
poradnictwo jako nowe zadanie asystenta rodziny,
szczegółowa procedura przyznawania prawa do jednorazowego świadczenia z tytułu urodzenia się ciężko chorego dziecka,
procedury dochodzenia nienależnie wypłaconego jednorazowego świadczenia,
czynności podejmowanych w razie konieczności wzruszenia decyzji ostatecznej,
czynności organu, gdy zostanie złożone odwołanie do organu wyższego stopnia;
W zakresie wyroku TK:
jak prawidłowo ustalić wysokość zasiłku stałego oraz od jakiej daty należy przyznać te zasiłki po nowelizacji art. 106 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej,
kiedy zasiłek stały nie przysługuje;
W zakresie superwizji:
Jakie są wymagania wobec superwizora pracy socjalnej,
Co powinno obejmować szkolenie dla superwizora,
Jak przygotować wytyczne dla superwizora.
