W tych wierszach jest zdziwienie światem, ludźmi, całą rzeczywistością. Zadziwia autorkę piękno, zaskakuje tak wizyta u psychiatry, jak również niezwykłe odkrycie Kopernika. W każdym wierszu...więcej »
Piękne są te słowa Norwida o pięknie. Wielekroć pytano, czym ono jest. Do niewiedzy przyznawał się choćby Dürer. Czy ono to wytwór jaźni? Nie liczy się tu powściągliwość? A może jaźń zn...więcej »
Właśnie, dobro jest pierwotne, ale nie przychodzi samo. Trzeba o nie zabiegać. Można walczyć, chociaż walka kojarzy się tak często ze złem. Nie wystarczy spocząć na laurach, liczyć ślepo na słuszne...więcej »
Dużo tu różnych rzeczy. Heidegger, taki chłodny, że aż bezduszny, inaczej chłodny Dávila, a i Tołstoj nie za bardzo pojmujący tragizm. Bo jest w życiu tragizm. Po upałach przychodzą b...więcej »
Dotykam tu wielu spraw, często współczesnych i… paskudnych. Zastanawiam się nad mistyką. Musi ona cenić życie, i to w sposób twórczy. Piszę też o władzy. Nie jest ludzk...więcej »
Pewność byłaby jakimś pięknym celem dla rozumu i serca. A niepewność? Ona się bierze z dialogu, który nie chce szufladkowania. Chodzi o wymianę myśli, jakiś zbawczy węzeł. Korzystanie z ksią...więcej »
Tradycja mówi o jedności dobra, prawdy i piękna. Jest to coś klasycznego. A jednak w sztuce i literaturze pojawia się też coś innego. Piękno nie musi być piękne, prawdziwe, dobre. Nadmiar wy...więcej »
Dlaczego przed snem? O śnie tu dużo. Uśpią? Wybiją ze snu? I dużo o takim filozofie jak Leibniz, celującym w myśli abstrakcyjnej. Jak to przybliżyć subiektywnemu uczuciu? Sprawdzi się? Sprób...więcej »
Tradycja mówi o jedności dobra, prawdy i piękna. Jest to coś klasycznego. A jednak w sztuce i literaturze pojawia się też coś innego. Piękno nie musi być piękne, prawdziwe, dobre. Nadmiar wy...więcej »
Namawiano mnie, żebym pisała pogodnie. Jak więc? Tak jakby istniało jedno słoneczne „tu i teraz”, bez wspomnień i oczekiwań? Starałam się, odświeżyłam niektóre miłe wspomnienia. ...więcej »
Szczodrze sypałam tu pytaniami, chyba skąpiłam odpowiedzi. A jednak trzeba zapytać o znaczenie pytań, stąd wynikł ten „powrót”. Powrót do spraw najprostszych, a właśnie na...więcej »
Są tu wiersze – czasem dotyczące spraw osobistych, często odnoszące się do rozterek związanych z nauką, religią; jest to odnajdywanie sensu w zadziwiającym świecie przez poszukiwanie języka w...więcej »
„Horsztyński” Słowackiego to dramat szczególny. Pisany bolesną prozą, z zacięciem filozoficznym. Ileż tu rozterek! Rękopis ma luki, które trzeba na przykład na scenie wype...więcej »
Wiersze te powstały po śmierci mojej Mamy. Tytuł nawiązuje do ballady Mickiewicza, ale nie chodzi tu o romantyczne ekscytacje. Może o docenienie uczuć, tych „miękkich”, tak czasami pokr...więcej »
To nie jest ani typowa liryka, ani dramat poetycki. Na okładce mamy wspomnienie sławnego przedstawienia Dziadów z Holoubkiem w roli głównej. W tekście są też nawiązania do Wielkiej Im...więcej »
Trochę tu osobistych spraw, ale sięgałam też do starych, szanowanych tekstów literackich. Dlaczego do tych? Myślałam o sprawie Prometeusza, sprawie Makbeta i Lady Makbet. Czas mija, a wciąż ...więcej »
Oni to ci, co byli i co będą. Znaleźć można tu rozważania o tym, jak trudno być człowiekiem, o ludzkim poznaniu. Także o roli poezji, teatru, o teatrze świata, kłamstwach (o tych sarkastycznie), je...więcej »
Dlaczego cień doskonałości? Może dziś o nią nie chodzi? Może jest wyrozumowana? Zimna? Jak w moim motcie? Kochać niedoskonałość, bo – jak pisał Pascal – serce ma swoje racje? Widać, że ...więcej »
Odważyłam się poruszyć sprawę bardzo osobistą, sprawę schorzenia, które dziś, wcześniej niż za moich młodych lat wykrywane, stanowi – zdaniem niektórych – wskazanie do usu...więcej »