Badanie teorii powstawania hydratów
W niniejszej pracy zmierzono zdolność magazynowania hydratu dwutlenku węgla w wodzie w obecności tlenku grafenu i dodecylosiarczanu sodu oraz napięcie powierzchniowe, stopień nukleacji i nasycenia w różnych temperaturach, ciśnieniach i stężeniach dodatków TBAB i SDS, wykorzystując do tego celu obliczony i zbadany czas indukcji.Hydraty gazowe są krystalicznymi związkami stałymi powstającymi w wyniku uwięzienia cząsteczek gazu w klatkach złożonych z wiązań wodorowych cząsteczek wody. Uwięzione cząsteczki gazu takie jak CO2, CH4 i N2 są znane jako cząsteczki "gościa", a cząsteczki wody tworzące strukturę hydratu są znane jako cząsteczki "gospodarza". Hydraty gazowe są niestechiometrycznymi ciałami stałymi, które z wyglądu przypominają lód (lub śnieg), ale mają zupełnie inną strukturę. Cząsteczki wody w strukturze hydratu, podobnie jak w strukturze lodu, tworzą razem wiązania wodorowe, tworząc puste (przypominające klatkę) przestrzenie i niestabilność. W określonych temperaturach i ciśnieniach, w obecności cząsteczek gazu proporcjonalnych do wielkości klatek, powstają hydraty.