Czary i czarty polskie
"Czary i czarty polskie" są dziełem bibliofila, zamiłowanego w poznawaniu dziejów kultury, a jej kuriozów i osobliwości specjalnie. Z dość obszernej literatury dzieł dotyczących czarów powypisywał autor miejsca najciekawsze – i napisał przedmowę, ilustrującą dzieje czarownic i zabobonu w Polsce, same zaś "Wypisy czarnoksięskie" są próbą antologii polskiej literatury magicznej i zawierają przedruki z dzieł arcyrzadkich, stanowiących najczęściej białe kruki, a przez to szerszemu ogółowi bądź wcale, bądź bliżej nie znanych. Książka jest zbiorem faktów i obrazów z historii czarnoksięstwa w Polsce.
Julian Tuwim
ur. 1894
-
zm. 1953
Julian Tuwim jest jednym z najbardziej znanych poetów dwudziestolecia
międzywojennego. Jego poezja cechuje się oryginalnym językiem i zaskakującymi
grami słownymi. Był współzałożycielem poetyckiej Skamander, która zaczęła
formować się koło roku 1916. Tuwim znany był również ze swojego błyskotliwego
poczucia humoru – pisał skecze, teksty piosenek oraz był jednym z założycieli
kabaretu literackiego Pod Picadorem. Studiował prawo i polonistykę na
Uniwersytecie Warszawskim, jednak nie skończył studiów. Jako poeta debiutuje w
1913 roku w Kurierze Warszawskim, a jego pierwszy tomik poetycki (
Czyhanie na Boga) ukazuje się w 1918
roku. W kolejnych latach ukazują się następne tomiki Tuwima, w tym
Sokrates tańczący. Julian Tuwim zasłynął
także jako twórca utworów dla dzieci. Do najbardziej znanych wierszy dla dzieci
należą
Lokomotywa,
Bambo,
Rzepka i
Ptasie radio.
Julian Tuwim został uhonorowany m.in. Nagrodą Polskiego PEN Clubu (1935),
dwukrotnie Nagrodą literacką miasta Łodzi (1928 i 9149) i oraz Krzyżem Wielkim
Orderu Odrodzenia Polski (1953).
