Nadchodząca rewolucja
Po wyborach prezydenckich w 2009 roku świecka stabilność demokratyczna w Islamskiej Republice Iranu wydawała się najbardziej nieprawdopodobną z możliwości. Jednak był to punkt krytyczny w historii, który na zawsze pozostanie w pamięci jako początek końca teokratycznej tyranii w państwie. Paradygmat zmieniający demografię i coraz bardziej autorytarne przywództwo pogłębiają rewolucyjną konstrukcję. Jeśli wyzwania polityczne i społeczno-gospodarcze pozostaną nierozwiązane, warunki spowodują zbieg wydarzeń jednoczących opozycję wobec rządzącego establishmentu klerykalnego. W niniejszym badaniu w pierwszej kolejności przeanalizowano wybrane mechanizmy irańskiego systemu politycznego w kształcie sprzed wyborów prezydenckich w 2009 r.; przede wszystkim najbardziej wpływowe i potężne aparaty państwa. Po drugie, czy i w jaki sposób konsekwentne skutki wyborów zmieniły działalność polityczną społeczeństwa w obliczu rewolucyjnej konstrukcji. Na koniec Komisja zakończy prace nad określeniem tendencji systemowych, które mogą doprowadzić do nieoczekiwanej strukturalnej reformy konstytucyjnej władzy politycznej: zmiany, która zmieni charakter irańskiego systemu politycznego i zdefiniuje na nowo delikatną równowagę sił w Zatoce Perskiej.