Ontologia sytuacji
Wydana po raz pierwszy w 1985 roku, Ontologia sytuacji jest istotnym osiągnięciem Bogusława Wolniewicza w dziedzinie metafizyki, logiki i filozofii języka, które ugruntowało jego status jako wybitnego filozofa. Podjęty tu projekt, realizowany metodami logiki formalnej, można określić jako zbudowanie na fundamencie wczesnej filozofii Wittgensteina spójnego systemu ontologicznego, którego zadaniem jest opisanie wzajemnego stosunku języka i rzeczywistości (bytu), gdzie poprzez sytuację rozumiemy fragment świata będący korelatem semantycznym zdania.
Drugie wydanie książki powstało przy współpracy profesora Mieczysława Omyły, który wzbogacił je przedmową, oraz profesora Jana Zygmunta, który wykonał gruntowną redakcję naukową całego tekstu oraz opatrzył go dodatkowymi przypisami i indeksem.
Patroni wydania:
Bogusław Wolniewicz
(ur. 1927 w Toruniu, zm. 2017 w Warszawie) – wybitny filozof, logik, profesor nauk humanistycznych, publicysta. Wywarł ogromny wpływ na nurt metafizyczny w filozofii polskiej. Tłumacz Traktatu logiczno-filozoficznego (1970) i Dociekań filozoficznych (1972) Ludwiga Wittgensteina oraz Pism semantycznych Gottloba Fregego (1977). Jeden z największych znawców myśli Wittgensteina. Autor m.in. Ontologii sytuacji (1985) oraz Filozofii i wartości (t. I – 1993, t. II – 1998, t. III – 2003, t. IV – 2016).
W latach 1947–1951 studiował filozofię pod kierunkiem Tadeusza Czeżowskiego i Henryka Elzenberga na UMK, gdzie następnie do 1953 roku był asystentem w Katedrze Logiki. Od 1956 roku wykładał logikę i filozofię w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Doktorat na UMK obronił w 1962 roku, następnie przeniesiony na Uniwersytet Warszawski, gdzie w 1967 roku został docentem, w 1982 profesorem nadzwyczajnym, w 1990 – zwyczajnym. W międzyczasie prowadził gościnne wykłady w USA na University of Chicago (1967) oraz Temple University w Filadelfii (1972). Kierownik Zakładu Filozofii UW w latach 1969–1972, a w latach 1991–1999 – Zakładu Filozofii Religii UW.
