Pedagogika społeczna wobec problemów współczesnej rodziny
Książka "Pedagogika społeczna wobec problemów współczesnej rodziny" - dedykowana prof. S. Kawuli - stanowi drugą część swoistego tryptyku podejmującego aktualne kwestie nurtujące tak teorię, jak i praktykę pedagogiki społecznej. Dwie pozostałe książki w tym cyklu, to: "Szkoły polskiej pedagogiki społecznej wobec nowych wyzwań" oraz "Pedagogika społeczna wobec problemów współczesnej młodzieży". Wszystkie trzy łączy wspólny podtytuł: "Polska pedagogika społeczna na początku XXI wieku".
Strukturę prezentowanej tu pracy tworzą cztery części. Pierwsza z nich zatytułowana "Perspektywy badań nad rodziną" przybliża m.in. fenomenologiczno-hermeneutyczną koncepcję badań nad rodziną, jak również dotyczy wielowymiarowości macierzyństwa w realiach współczesności. B. Kromolicka podejmuje cenną próbę dookreślenia definicyjnego problematyki zjawiska małoletnich matek. Całości dopełnia artykuł E. Sierankiewicz-Miernik poświęcony zagadnieniom rodzin niepełnych czasowo. W tekście W. Danilewicz pojawia się natomiast nowa kategoria pojęciowa - transnarodowego rodzicielstwa jako alternatywnej formy "organizacji" rodziny. W części II monografii pt.: "Współczesna rodzina w procesie zmiany" przybliżona została problematyka przeobrażeń współczesnej rodziny, ukazująca kierunki przemian w życiu małżeńsko-rodzinnym oraz nowe obszary zadań socjalno-wychowawczych w pracy z rodziną. G. Orzechowska zwraca uwagę na zagadnienia związane z potrzebą wspierania rodziny w odniesieniu do seniorów, zaś M. Ciczkowska-Giedziun - rodzin doświadczających rozwodu. Obraz współczesnej rodziny w polskich serialach telewizyjnych przedstawiony przez K. Szatrawskiego stanowi następny wątek tego rozdziału, który kończy się rodzicielskimi strategiami edukacyjnymi w kontekście uczestnictwa chłopców w treningach piłki nożnej, rozpatrywanymi przez K. Hübscher. Na część III składają się artykuły ukazujące "Rodzinę i dziecko jako podmiot wsparcia społecznego". Autorzy zwracają uwagę na wielość zagrożeń tkwiących w środowisku rodzinnym oraz sugerują różnorodne działania wspierające rodzinę. B. Matyjas podejmuje zagadnienie osamotnienia dziecka w rodzinie dysfunkcjonalnej. A. Rozłucka i G. Szabelska omawiają temat krzywdzenia dzieci w środowisku rodzinnym i społecznej wrażliwości na tę krzywdę, zaś Cz. Lewicki - funkcjonowania dzieci i młodzieży w obliczu przewlekłej choroby. Odrębny blok artykułów dotyczy socjalizacji dziecka w rodzinach: biednej, wielodzietnej, z przemocą i alkoholowej. Ciekawym wątkiem jest także problematyka dziecka ulicy w społeczeństwie ponowoczesnym. Część IV dotyczy "Działań społeczno-pedagogicznych i instytucjonalnych form pomocy dziecku i rodzinie". Dyskusję otwiera artykuł M. Gawęckiej poświęcony nowym podejściom do interwencji socjalnej zorientowanej na rodzinę. Kolejny z nich przybliża funkcjonowanie domów dziecka w Polsce, po reformie systemu opieki. Jednym z sugerowanych tu przez J. Białą rozwiązań w pokonywaniu barier społecznych wychowanków jest wielopodmiotowy model relacji domu dziecka, szkoły i środowiska lokalnego. Inne instytucje pomocy rodzinie, na które zwrócili uwagę Autorzy, to między innymi Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, ale także szkoła w kontekście pomocy dzieciom czeczeńskim. Pozostałe artykuły ukazują różne wymiary funkcjonowania dziecka we współczesnym świecie. Całości zaś dopełnia tekst W. Łuczaka poświęcony prawnym możliwościom wspierania rodziny niewydolnej wychowawczo.
