SPINOZA
Temat wolności był obecny w myśli filozoficznej holenderskiego myśliciela Barucha Spinozy (1632-1677), od czasu jego napisania "Krótkiego traktatu o Bogu, człowieku i jego dobrym samopoczuciu" z 1663 roku, przechodzącego przez inne dzieła, takie jak "Traktat teologiczno-polityczny" (1665) i cenioną książkę "Etyka" (1675), tworzące strukturę jego etycznej myśli o radości. Wspierana przez to wolność, myślenie jako "nić łącząca" łączy w sobie całą filozofię spinozistyczną, ponieważ opiera się na myśli metafizyczno-racjonalnej, poprzez koncepcję Boga immanentnego. Od tego momentu zaczyna się proponowane badanie obecnej pracy. W świetle tematyki wolności i metafizyczno-racjonalnej próba ta ma na celu przybliżenie możliwych sposobów działania metafizyczno-racjonalnego w wolności spinozytowej, odnosząc je poprzez wyjaśnione przez samego filozofa definicje Boga, człowieka i wolności, gdyż dla filozofa człowiek nie jest wolny, lecz w wolnej woli z góry określonych wyborów, co sprawia, że wierzy w fałszywą perspektywę wolności, zwodzi go.