Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Unii Europejskiej i Turcji
Od rozpoczęcia rozmów akcesyjnych w dniu 3 października 2005 r. oferta Turcji w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej jest przedmiotem długiej debaty. Niniejsza książka analizuje WPZiB Unii Europejskiej oraz relacje Turcji z UE z racjonalnej, instytucjonalistycznej perspektywy. To, co dziś znane jest jako Unia Europejska, przeszło długą drogę od bycia jedynie klubem handlowym do samodzielnego podmiotu gospodarczego i politycznego. W tym kontekście pytanie badawcze zawarte w niniejszej książce pokazuje, że Unia Europejska zaczęła od organu administracyjnego zarządzającego wspólnym rynkiem stali i węgla, a w niespełna pół wieku okazała się złożoną siecią instytucji, w której państwa członkowskie przekazały część swoich kompetencji na ten ponadnarodowy poziom. Ewentualne włączenie Turcji do UE przyniesie strategiczne korzyści, jak również ewentualne koszty z tym związane, w ramach dążenia UE do stworzenia solidniejszej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Innymi słowy, przystąpienie Turcji do UE przyniesie znaczne korzyści materialne dla bezpieczeństwa europejskiego, a to działa jako czynnik wpływający na preferencje państw członkowskich oraz w pewnym stopniu na stosunek społeczeństwa do Turcji.