Stanisław Orłowski

(ur. 2.01. 1931 r. w Grójcu). W 1950 r. rozpoczął studia w sekcji geologii na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Warszawskiego, z którego wkrótce wyodrębnił się Wydział Geologii. Już na drugim roku studiów rozpoczął pracę jako zastępca asystenta w Katedrze Geologii Historycznej. Po obronie pracy magisterskiej 1 października 1955 r. został zatrudniony jako asystent w macierzystej katedrze. W 1962 r obronił pracę doktorską poświęconą stratygrafii kambru wschodniej części Gór Świętokrzyskich. 1 marca 1963 r. został zatrudniony na stanowisku adiunkta i następnie, w 1968 r. przedstawił rozprawę habilitacyjną Kambr antykliny łysogórskiej Gór Świętokrzyskich, którą z powodzeniem obronił. W 1976 r. Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora. W 2001 roku przeszedł na emeryturę, przepracowując na Wydziale Geologii UW 50 lat i 1 miesiąc.

Był promotorem wielu prac magisterskich, doktorskich, recenzentem w przewodach doktorskich i habilitacyjnych. Był członkiem rad naukowych Instytutu Geologicznego, Instytutu Nauk Geologicznych PAN i Zakładu Paleobiologii PAN, a także członkiem Komitetu Nauk Geologicznych PAN.

Na ogólną liczbę jego 80 publikacji naukowych dotyczących głównie kambru, 45 poświęcona jest kambrowi świętokrzyskiemu. Jego pasją były trylobity kambryjskie tego obszaru, skąd zgromadził ich największą kolekcję w Polsce.