Czy mądrości można się nauczyć?
Cóż komu z tego, że zjadł wszystkie rozumy, jeżeli nie ma własnego.
Sokrates
Różnica między mądrością a inteligencją polega na tym, że inteligentny potrafi wyjść z sytuacji, w którą mądry nigdy się nie wpakuje.
Autor nieznany
Gdyby chodzący po ateńskich ulicach Sokrates nie wierzył w uczenie mądrości, nie zatrzymywałby ludzi, aby rozmawiać z nimi i uświadamiać im różne niemądrości. Platon nie zakładałby Akademii, a Arystoteles – Liceum. Wielu innych filozofów nie pisałoby dzieł o mądrości, którą warto krzewić. Do podobnego wniosku prowadzą koncepcje i badania psychologiczne w XXI wieku, które sugerują, że można jej nie tylko uczyć, ale nawet nauczyć.
O ile łatwo znaleźć książki lub artykuły poświęcone mądrości z perspektywy teoretycznej, o tyle trudno o praktyczne wskazówki, jak rozwijać mądrość. Oto książka, która próbuje tę lukę wypełnić. Czytelnik znajdzie w niej nie tylko przegląd filozoficznych i psychologicznych koncepcji mądrości. Autor odpowiedział na pytania czy bycie mądrym jest związane z wiekiem, płcią, poziomem inteligencji, wykształceniem, bogactwem i wieloma innymi cechami, czy mądrość jest przedmiotem refleksji w edukacji, biznesie i służbie zdrowia. Zamieścił także serię praktycznych ćwiczeń pozwalających rozwinąć refleksyjność, krytyczne myślenie, emocjonalny dystans oraz inne cechy uznawane za atrybuty mądrości.
Czy zatem mądrości można się nauczyć? Wszystko wskazuje na to, że można się nauczyć mądrych zachowań i to na różnych etapach życia. Mądrość nie jest wyłącznie atrybutem bardzo dojrzałego wieku. Powinna być obszarem uczenia w szkołach na każdym poziomie edukacji. Obszarem, a niekoniecznie przedmiotem, szkolne formalizowanie mądrości może bowiem skutecznie zniechęcić młodych ludzi. Powinna być także naturalnym tematem w edukacji pozaformalnej. Specjaliści różnych dziedzin w biznesie, menedżerowie, lekarze, a właściwie przedstawiciele większości zawodów mający kontakt z ludźmi (a kto go nie ma?) mogą czerpać korzyści z tego rodzaju edukacji. Aby uczyć się mądrości i edukować innych, potrzebne są wiedza o mądrości i metody pracy nad rozwijaniem tej cnoty. Z nadzieją, że treści tej książki przyczynią się do szerzenia mądrości.
Sławomir Jarmuż
Zachęcamy do zapoznania się z filmami:
Dr Sławomir Jarmuż podjął odważną próbę przedstawienia zagadnienia zarówno od strony teoretycznej, jak i aplikacyjnej. Książka jest ciekawa, skłaniająca do myślenia, wolna od górnolotnych uniesień – dość częstych w literaturze mądrościowej. Byłoby dobrze, gdyby trafiła do nauczycieli, do managerów, do lekarzy, do aktywistów społecznych. Oczywiście, powinna trafić do studentów psychologii skażonych często pedagogiką konformizmu, posłuszeństwa, uległości i obojętności na los innych ludzi.
Z recenzji prof. dr hab. Wiesława Łukaszewskiego,
Fragment książki(pdf)
str. 3-9
66 KB
Fragment książki(pdf)
str. VII-VIII
78 KB
Przeczytaj fragment
Fragment książki(pdf)
str. 3-9
66 KB
Fragment książki(pdf)
str. VII-VIII
78 KB
Zobacz więcej
Zobacz mniej
