Dane demograficzne i wywiad wstępny
W niniejszej dysertacji zbadano, w jaki sposób indywidualne cechy członków, wzorce komunikacji, względna władza i kolektywne kształtowanie świadomości na temat koncepcji nauczania jako badania we wspólnocie praktyki wpłynęły na zmiany w tożsamościach zawodowych członków. Nauczanie jako badanie obejmuje wykorzystanie metod podobnych do tych stosowanych w badaniach (stawianie hipotez, wdrażanie, analizowanie i modyfikowanie) w celu opracowania i zastosowania strategii nauczania. Studium przypadku obejmowało trzynastu instruktorów studentów wydziału nauk ścisłych na uniwersytecie badawczym, uczestniczących w akademickiej wspólnocie praktyki. Teoria sensotwórstwa Weicka (1993, 1995) stanowi podstawę teoretyczną tego badania. Główne pojęcia w ramach konceptualnych obejmują cechy indywidualne, tożsamość zawodową, wspólnotę praktyki oraz sensemaking, zarówno indywidualny, jak i zbiorowy. Studium proponuje związki między tymi pojęciami i bada, jak z czasem oddziałują one na siebie, powodując zmiany w tożsamości zawodowej poszczególnych instruktorów.