Dzieje Narodów Europy Wschodniej
Dzieje Narodów Europy Wschodniej czyli historia nieudanej rusyfikacji
Tematem książki są dzieje polityczne kultur Europy Wschodniej. Przed kilkuset laty kultura rosyjska stworzyła organizm polityczny, który – rosnąc niepomiernie – nabrał cech imperialnych i władczych. Wielokierunkowa dynamika rozwoju obróciła kraj przede wszystkim na zachód i w swym pochodzie ku centrum Europy poczęła niszczyć stojące na jej drodze społeczności i ich kultury, podejmując próbę ich rusyfikacji
Pasjonuje mnie to, co w Rosji jest zagadką, co jest pytaniem dostępnym empirycznemu badaniu i racjonalnej analizie. A zagadkę, skomplikowaną i wielowarstwową, stanowi w Rosji bardzo wiele zjawisk. Chcę zrozumieć rosyjskie imperium, a więc muszę wiedzieć, czym jest rosyjskie państwo, rosyjska władza i społeczność Rosjan. Pytając o tę społeczność, muszę pytać o rosyjską kulturę, mentalność, bogactwo rosyjskich wartości, o wiarę, o wizję Boga i wizję człowieka i świata.
Rozpoznanie własnych tożsamości – osobistych i zbiorowych – jest mądrością, którą czerpie się z kultury. Czasem bywa to trudne i czasochłonne, innym razem boli i odbiera spokój, zawsze jednak wzbogaca widzenie samego siebie oraz otaczającego świata i wskazuje sens możliwych działań. Dzięki temu rozpoznaniu możliwa jest obrona przed wynarodowieniem. To dzieje narodów walczących z Imperium Rosyjskim o swoją tożsamość kulturowa i polityczną. To historia Finów, Łotyszy, Estończyków, Litwinów, Białorusinów, Ukraińców, Gruzinów, Ormian, Tatarów, Azerów, Mołdawian, Żydów …
O autorze:
Bohdan Cywiński ur. w 1939 r. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i filozofię na KUL, gdzie poznał Karola Wojtyłę. Rozprawę doktorską obronił z filozofii, habilitację uzyskał zaś z historii. W 2011 r. otrzymał tytuł profesora. Działacz KIK, publicysta miesięczników "Więź i "Znak", którego był również redaktorem naczelnym. Współzałożyciel Uniwersytetu Latającego i Towarzystwa Kursów Naukowych. W sierpniu 1980 r. w Gdańsku członek Komisji Ekspertów przy Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, współredaktor tekstu Porozumień Sierpniowych, z-ca redaktora naczelnego "Tygodnika Solidarność". W latach 1981-1990 na emigracji we Włoszech, Szwajcarii i Francji, skąd wspierał opozycję w kraju i wydawał kwartalnik "Widnokrąg", autor Editions Spotkania w Paryżu. W imieniu Lecha Wałęsy odbierał pokojową nagrodę Nobla. Po powrocie do kraju był doradcą prezydenta RP Lecha Wałęsy i premiera Jana Olszewskiego. Publicysta. Wykładowca na uniwersytetach
w Warszawie, Wilnie i na Białorusi. Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Autor wielu książek, m.in. "Rodowodów niepokornych" i "Ogniem próbowane", (historii Kościoła w Polsce, pracy powstałej z inspiracji Jana Pawła II) oraz wielu artykułów.
