Krasiński Świadectwo
„Proponuję Czytelnikowi podróż w głąb doświadczenia Krasińskiego, które obejmuje zarówno traumę wojny, obozów, stalinowskiego więzienia, jak i ustanawianie siebie jako pisarza-świadka, który nakłada na siebie nieustanne zobowiązanie pisania i ogłaszania świadectwa”.
Z rozdziału Świadectwo jako projekt literacki i egzystencjalny
Literatura w opowieści Agnieszki Kramkowskiej-Dąbrowskiej o twórczości Janusza Krasińskiego to zmaganie, które dzieje się nie tylko w momencie pracy twórczej, lecz także w wyborach życiowych i pojmowaniu sensu własnej egzystencji. Autorka, prezentując ten artystyczno-egzystencjalny projekt, zanurza Czytelnika w życiorys pisarza, ogłaszany również w wypowiedziach autobiograficznych. Obok dzieła jego życia, pięciotomowego cyklu powieściowego, pokazuje próby poetyckie, dramaty, opowiadania oraz utwory niepublikowane, publikowane częściowo, zniekształcane przez cenzurę i autocenzurę, nieudane. Odkrywcza podróż proponowana Czytelnikowi przez autorkę prowadzi też w głąb epoki, w której żył Janusz Krasiński.
PROJEKT: EGZYSTENCJA I LITERATURA
Seria poświęcona jest wybitnym polskim pisarzom – ich twórczości ujmowanej przez nich samych i interpretowanej przez krytyków jako projekt egzystencjalny, jako próba ustanowienia i zapisania siebie i swojego sposobu odczytywania sensów rzeczywistości, indywidualnego oglądu różnych jej sfer – społecznej, politycznej, etycznej, kulturowej, metafizycznej. Istotnymi kategoriami wyjaśniającymi pisarskie dzieło są w tym przypadku biografia, tożsamość oraz kształtujące je szeroko rozumiane doświadczenie: cielesne i zmysłowe, psychiczne i społeczne, historyczne i polityczne, etniczne i estetyczne, religijne i duchowe...
W serii ukazały się tomy:
Agnieszka Katowska, Witkacy. Etyka
Marzena Woźniak-Łabieniec, Rymkiewicz. Metafizyka
Maciej Urbanowski, Brzozowski. Nowoczesność
Anna Legeżyńska, Hartwig. Wdzięczność
Tomasz Garbol, Miłosz. Los
Adrian Gleń, Stasiuk. Istnienie
9 Wykaz skrótów
11 Świadectwo jako projekt literacki i egzystencjalny
19 CZĘŚĆ I. „Jestem pisarzem”
21 Rozdział 1. Trzy życiorysy
21 Życiorys encyklopedyczny
27 Życiorys opowiedziany
45 Życiorys „archiwalny”
49 „Wewnętrzny żar”
57 Rozdział 2. Świadek historii
57 Debiut poetycki
73 Opowiadania więzienne
84 Rozrachunek z młodzieńczą konspiracją
91 (Anty)przypowieść o wózku
104 „Moja książka kryje morderców”
109 Rozdział 3. Świadek codzienności
109 Ciekawość świata
115 Metafizyka uboju
117 Opowieści z prowincji
123 Rozdział 4. „Życie w dramacie”
123 Pozorny absurd
126 Wobec śmierci
132 Domowe przesłuchanie
136 Studium osaczenia
138 Śmierć i muzyka
141 Ciało cierpiące
144 Diagnoza najbardziej aktualna
145 Świadectwo lektury
147 Laboratorium człowieczeństwa
151 CZĘŚĆ II. „Krwawy ślad na piśmie”
153 Rozdział 1. Dzieło życia
153 Pięcioksiąg
159 Geneza
173 Rozdział 2. Na stracenie
173 W matni bezpieki
181 „Tu jest Polska”
191 Pisanie jako praca pamięci
198 Między wyznaniem a świadectwem
207 Rozdział 3. Twarzą do ściany
207 Przełamywanie ciszy
211 Milion oczu Stalina
215 Panorama historyczna
217 „Dusza musi mieć jakiś znak na grobie”
218 Szymon Słupnik
222 „Dziwne cierpkie uspokojenie”
227 Rozdział 4. Niemoc
227 „Bezmarkowy szwajcar”
230 Czerwona „czarodziejska góra”
238 Bildung Szymona Bolesty
245 Artystyczne credo
248 „Komuna, ona wszystko zabierze”
255 Rozdział 5. Przed agonią
255 Kronika PRL
263 Szymon – obywatel PRL
266 Los równoległy
269 Senne wizje i diagnozy rzeczywistości
275 Rozdział 6. Przełom, czyli pożegnanie
275 Zakończenie alternatywne – Bracia syjamscy z San Diego
276 Przełom
281 Dzieje utraconej przyjaźni
285 Bolesta staje obok Krasińskiego
292 „To jest koniec, ślepnę!”
295 Powód do pisania – powód do życia
297 Bibliografia
305 Nota edytorska
307 Indeks
