Polska na przestrzeni wieków
Każda generacja historyków na nowo dokonuje bilansu narodowych dziejów.
Prezentujemy Państwu dzieło przygotowane przez największe sławy współczesnej polskiej historiografii, autorów, których dorobek ceniony jest także na arenie międzynarodowej.
Praca przedstawia spojrzenie na historię Polski począwszy od zarania państwowości polskiej aż do momentu powstania koalicji rządowej w gabinecie Kazimierza Marcinkiewicza w 2006 roku.
Autorzy opisują wydarzenia z życia politycznego, przemiany w gospodarce, społeczeństwie i obyczajowości, dają barwny obraz życia codziennego Polaków na przestrzeni wieków. Ukazując miejsce Polski w ówczesnej Europie, niejednokrotnie odwołują się do ważnych wydarzeń z historii powszechnej.
Publikacja prezentuje wielostronny, żywy i pasjonujący obraz historii państwa i narodu polskiego, pisany z perspektywy najwybitniejszych polskich historyków.
Książka zawiera mapy, tablice książąt, królów i prezydentów Polski, indeksy oraz bogatą bibliografię.
Henryk Samsonowicz
Urodzony w 1930 roku; syn Jana, historyk. Od 1971 roku profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1980–1982 rektor. W latach 1978–1982 prezes PTH. Od 1982 roku członek TNW, od 1993 roku PAU, od 1994 roku PAN. W latach 1989–1990 minister edukacji narodowej. Prowadzi badania nad epoką średniowiecza.
Główne prace: Późne średniowiecze miast nadbałtyckich (1969), Złota jesień polskiego średniowiecza (1971), Historia Polski do roku 1795 (1967, wydanie 5 1990), Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej (1986, współautor).
Janusz Tazbir
Urodzony w 1927 roku; historyk. Od 1966 roku profesor Instytutu Historii PAN (w latach 1983–1990 dyrektor). Od 1982 roku członek TNW. Od 1983 roku członek PAN. Prowadzi badania nad historią kultury oraz ruchów religijnych w Polsce XVI i XVII wieku.
Główne prace: Państwo bez stosów. Szkice z dziejów tolerancji w Polsce w XVI i XVII wieku (1967), Rzeczpospolita i świat. Studia z dziejów kultury XVII wieku (1971), Bracia polscy na wygnaniu (1977), Kultura szlachecka w Polsce (1978, wydanie 3 1983), Piotr Skarga. Szermierz kontrreformacji (1978), Okrucieństwo w nowożytnej Europie (1993).
Andrzej Wyczański
Urodzony w 1924 roku; historyk. Do 1963 roku profesor Instytutu Historii PAN. Od 1975 roku także filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Od 1982 roku członek TNW. Od 1986 roku członek PAN, od 1993 roku jej sekretarz naukowy. W latach 1971–1987 prezes Towarzystwa Miłośników Historii w Warszawie. Znawca dziejów Polski i Europy XVI–XVII wieku.
Główne prace: Studia nad folwarkiem szlacheckim w Polsce 1500–1580 (1960), Studia nad gospodarką starostwa korczyńskiego 1500–1660 (1964), Polska Rzeczą Pospolitą szlachecką 1454–1764 (1965, wydanie 2 znacznie rozszerzone 1991), Studia nad konsumpcją żywności w Polsce w XVI i pierwszej połowie XVII wieku (1969), Uwarstwienie społeczne w Polsce XVI wieku. Studia (1977), Między kulturą a polityką. Sekretarze królewscy Zygmunta Starego (1506–1548) (1990).
