Terapia dzieci z niepełnosprawnością intelektualną

• Druk: Warszawa, 2010
• Autor: Hanna Olechnowicz
• Wydawca: Wydawnictwo Naukowe PWN

Książka Hanny Olechnowicz ¦ jednego z największych w Polsce autorytetów w dziedzinie ¦ podejmuje bardzo ważny problem aktywizacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Autorka przedstawia programy i metody animowania więzi dziecka z rodziną czy rówieśnikami, a także działania mające na celu budowanie poczucia własnej wartości oraz rozwijanie aktywności twórczej. Prezentowane eksperymenty ukazują potencjał dzieci z niepełnosprawnością intelektualną oraz sposoby jego rozwijania przez nauczycieli i terapeutów.
Książka jest kopalnią pomysłów, jak pobudzać aktywność dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie interakcji z rodzicami i rówieśnikami, jak budować ich samoocenę i poczucie własnej wartości, jak wyrywać z apatii, bezczynności, łagodzić zaburzenia emocjonalne, uczyć sprawstwa i płynącej z tego satysfakcji oraz rozwijać twórczość i chęć działania.
(Z recenzji prof. dr hab. Anny Firkowskiej-Mankiewicz)

• Kategorie:
  1. Ebooki i Audiobooki »
  2. Ebooki »
  3. Ebooki popularnonaukowe i specjalistyczne »
  4. Edukacja, pedagogika, szkolnictwo
• Język wydania: polski
• ISBN: 978-83-01-17661-7
• ISBN druku: 978-83-01-16258-0
• Liczba stron: 420

Wstęp do wydania drugiego	7
Wstęp do wydania pierwszego	11
CZĘŚĆ I. Sposoby animowania więzi dziecka z jego rodziną	13
	1. List jako łącznik między dzieckiem wychowywanym w zakładzie a jego rodziną	15
	2. Fotografia – element pośredniczący w kontaktach między rodzicami a dziećmi	31
	3. Dziecko jako strona obdarzająca w kontaktach z rodzicami	56
	4. Rozmowy diagnostyczno-terapeutyczne o rodzinie dziecka	66
CZĘŚĆ II. Doznawanie siebie jako wartości społecznej i osoby znaczącej	73
	5. Indywidualne obdarzanie uwagą niewartościującą	75
	6. Przeciwdziałanie niepohamowanej impulsywności przez zrytualizowany kontakt znaczący z nauczycielem	93
	7. Przezrocza z wizerunkami uczniów jako materiał poglądowy	118
	8. Wygłaszanie tekstów mówiących o własnej osobie jako metoda kształtowania uspołecznienia, asertywności i płynności wymowy	132
	9. Wypowiadanie własnych uczuć jako pomoc w kierowaniu sobą	147
CZĘŚĆ III. Współpraca w parach w obecności uważnego i nieingerującego nauczyciela	171
	10. Malowanie palcami na wspólnym arkuszu	173
	11. Lepienie na wspólnym terytorium	212
	12. Kompozycje krajobrazowe w piaskownicy	219
	13. Współdziałanie w diadach przedstawione w teatrzyku kukiełkowym	226
CZĘŚĆ IV. Zabawy sprzyjające socjalizacji w małych grupach rówieśniczych	253
	14. Rola zabawy w rozwoju gatunkowym człowieka	255
	15. Spontaniczne, niekierowane zabawy w grupach czteroosobowych	266
	16. Wspólne zabawy dzieci upośledzonych i normalnych w grupach czteroosobowych	303
	17. Różnicowanie się ról społecznych w pięcioosobowych grupach młodzieży	318
	18. Sesje klubowe dla pięcioosobowych grup dziewcząt wychowywanych w zakładzie	341
	19. Wychowanek instruktorem w pięcioosobowej grupie dziewcząt głębiej upośledzonych umysłowo	353
CZĘŚĆ V. Samorzutna aktywność twórcza dzieci	373
	20. Założenia teoretyczne kształcenia twórczej, samorzutnej aktywności uczniów	375
	21. Metodyka kształtowania samorzutnej aktywności uczniów głębiej upośledzonych umysłowo	383
	22. Swobodne malowanie plam barwnych pędzlem	394
Podsumowanie	406
Arkusz zapisu programu socjalizacji	415
Kwestionariusz „Sytuacja osobista i społeczna dziecka”	416