Andersen's Fairy Tales
Hans Christian Andersen is the best-loved of all tellers of fairy tales.
This collection of over forty of Andersen’s most popular stories includes The Mermaid, The Real Princess, The Red Shoes, The Little Match Girl, The Snow Queen, The Tinder Box, The Ugly Duckling and many more.
It is delightfully illustrated in black-and white by those remarkable brothers, Charles, Thomas and William Heath Robinson
Hans Christian Andersen
ur. 1805
-
zm. 1875
Wszystkie dzieci na całym świecie znają baśnie Hansa Christiana Andersena – czy to bajkę o brzydkim kaczątku, dziewczynce z zapałkami, czy też księżniczce na ziarnku grochu. Autor baśni urodził się w 1805 roku w rodzinie szewca i niepiśmiennej praczki, którzy mieszkali w najbiedniejszej dzielnicy miasta Odense w Danii. Jego ojciec zmarł, kiedy Andersen miał 11 lat, matka zaś ponownie wyszła za mąż. W dzieciństwie Andersen pozostał pod opieką babci, która zabierała go do przytułku dla chorych, gdzie zajmowała się ogrodem, a później także cierpiącym na chorobę psychiczną dziadkiem pisarza. We wrześniu 1819 roku młody Andersen wyjechał do Kopenhagi z zamiarem zostania aktorem. Uczęszczał też do szkoły baletowej, a także próbował swoich sił jako śpiewak. Niestety, z powodu mutacji utracił swój głos – śpiewał bowiem wysokim sopranem. Mimo że nie przyjęto go do teatru jako aktora, to Andersen w 1829 roku zadebiutował jako autor sztuk teatralnych. Jednak z powodu słabego wykształcenia Andersena sztuki były pełne błędów ortograficznych i interpunkcyjnych, przez co odrzuciła je krytyka. Już wcześniej Andersen debiutował pod pseudonimem William Christian Walter, wydając w 1822 roku zbiór utworów „Młodzieńcze próby”. W ciągu życia wydał kilka tomów wierszy, opowiadań, szkiców, powieści, a także spisywał swoje życie w dzienniku. Jednak sławę i stałe miejsce w historii sztuki zapewniły mu baśnie, które początkowo Andersen traktował jako twórczość na marginesie.
Mawiał, że jego baśnie są jak pudełka – dzieci oglądają opakowanie, dorośli zaś mają zajrzeć do środka i zrozumieć głębszy sens utworów. Dlatego też pisarz bardzo nie lubił, gdy traktowano jego baśnie jedynie jako utwory dla najmłodszych czytelników. Pierwszy zbiór baśni ukazał się w 1835, następne tomy zaś w latach 1836 i 1837. Sukces pierwszej serii baśni sprawił, że Andersen pisał je aż do roku 1872, czyli prawie do swojej śmierci. Andersen także dużo podróżował – zwiedził prawie całą Europę. Jego trudny charakter, nadmierna wrażliwość, pewien egocentryzm, wewnętrzny niepokój i melancholia nie pozwalały Andersenowi na spokojne, stabilne życie. Pisarz zmarł w swoim domu zwanym Rolighed (dosłownie „spokój”) 4 sierpnia 1875 roku.
