Charles Dickens jest angielskim pisarzem, uznawanym za mistrza XIX-wiecznej powieści społeczno-obyczajowej. Dickens przyszedł na świat 7 lutego w 1812 roku w Landport koło Portsmouth jako syn urzędnika. Jego ojciec popadł w długi, przez co rodzina Dickensów zmagała się z nędzą, a Charles jako mały chłopiec musiał podjąć się pracy zarobkowej. Początkowo pracował w fabryce pasty do butów, następnie został urzędnikiem sądowym. Trudne dzieciństwo nie powstrzymało Dickensa przed zdobyciem wykształcenia – w 1832 roku zaczął pracować na stanowisku sprawozdawcy parlamentarnego, a także pisał jako dziennikarz do londyńskich dzienników liberalno-reformatorskich. W tym czasie Dickens stawiał również swoje pierwsze kroki literackie. Powstały wtedy pierwsze utwory pisarza, które były publikowane w czasopismach, później zaś zostały wydane w zbiorze „Szkice Boza” w 1836 roku. „Boz” to pseudonim literacki, którym posługiwał się Dickens. Swoją pierwszą powieść Dickes publikował w odcinkach w latach 1836-1837 – był to „Klub Pickwicka”, który początkowo nie zdobył uznania odbiorców. Dopiero po wprowadzeniu humorystycznej postaci Sama Wellera powieść zaczęła cieszyć się ogromnym powiedzeniem, a Dickes mógł poświęcić się całkowicie pracy pisarskiej. Następnie powstały kolejne wybitne i słynne dzieła pisarza, w tym „Oliver Twist” (1837-1838), „Nicholas Nickleby” (1838-1839), „Opowieść wigilijna” (1843) „David Copperfield” (1849-1850) oraz „Opowieść o dwóch miastach” (1859).
Dickes jest również autorem reportażu z podróży po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, którą odbył raz z żoną Catherine w okresie w pierwszej połowie 1842 roku. Tekst ukazał się pod tytułem „Notatki z podróży do Ameryki” w Londynie w1842 roku. Dickens był znany także jako miłośnik zwierząt – uwielbiał zwłaszcza kruki, posiadał również psy, kota, kanarka, a nawet orła. Pisarz zmarł 8 czerwca 1870 roku w swoim domu w wyniku udaru, którego dostał po całodziennej pracy nad powieścią „Tajemnica Edwina Drooda”.