Quo vadis
Quo vadis przedstawia szeroką panoramą starożytnego Rzymu i początków chrześcijaństwa, uzupełniona wątkiem miłości Winicjusza i Ligii. Należa oni do dwóch odrębnych światów: rzymski patrycjusz i chrześcijańska zakładniczka z plemienia Ligów. Wątek miłosny obfituje w liczne zwroty akcji: ucieczkę Ligii, jej poszukiwania przez Winicjusza, próbę porwania, przemianę Winicjusza i przyjęcie przez niego chrztu, wreszcie uwięzienie i cudowne ocalenie na arenie. W powieści ważnym elementem jest wątek historyczny, który skupia się na osobie rzymskiego cesarza Nerona, a także prześladowaniach chrześcijan i szerzeniu się wiary chrześcijańskiej. Duchowym przywódcą chrześcijan w tym czasie był apostoł Piotr, który zostaje pojmany i ukrzyżowany. Punktem kulminacyjnym powieści jest walka Ursusa z turem. Czy lud rzymski otworzy sie w końcu na naukę chrześcijanską? Czy miłość Ligii i Winicjusza pozwoli im przetrwać prześladowania?
Henryk Sienkiewicz
ur. 1846
-
zm. 1916
Henryk
Sienkiewicz należy do najsłynniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX
wieku, a uznanie zdobył także poza granicami kraju. Pisarz urodził się w
zubożałej rodzinie szlacheckiej. Rodzice pragnęli, by ich został lekarzem,
jednakże Sienkiewicz zrezygnował z studiów
medycznych
na rzecz studiów humanistycznych. W 1869 roku Sienkiewicz podejmuje pracę
dziennikarza, m.in. pisze felietony, prowadzi dział literacki. Jest to okres wytężonej pracy w życiu
pisarza. Jako pisarz debiutuje w 1872 roku powieścią Na marne i zbiorem Humoreski
z teki Worszyłły. Do najsłynniejszych powieści Sienkiewicza zalicza się Trylogię, na którą składają się Ogniem i mieczem, Potop oraz Pan Wołodyjowski,
Quo Vadis, Krzyżacy, Bez dogmatu, i W pustyni i puszczy. Sienkiewicz pisał
także nowele, z których najsłynniejszymi są Janko
Muzykant, Latarnik i Sachem. W 1905 roku Henryk Sienkiewicz
został uhonorowany nagrodą Nobla w dziedzinie literatury za całokształt
twórczości.
