Balladyna
Balladyna w serii Kolorowa Klasyka to najpiękniejsze kolorowe wydanie tej powieści na rynku! Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.
Przedstawiamy ponadczasowy dramat Juliusza Słowackiego, który od pokoleń zaciekawia i intryguje widzów i czytelników.
Historia zaczyna się jak baśń, a kończy jak tragedia. Oto w skromnej leśnej chatce mieszka wdowa z dwoma pięknymi córkami. Pewnego dnia w okolicy pojawia się młody i szlachetny hrabia Kirkor, który poszukuje w wiejskich domach odpowiedniej kandydatki na żonę. W te poszukiwania wplata swoje intrygi zazdrosna o jedną z dziewcząt wróżka Goplana - i od tej pory wszystko już idzie źle, opowieść toczy się przez nieszczęścia i zbrodnie do strasznego, lecz sprawiedliwego finału.
Teraz dostępne wydanie w serii Kolorowa Klasyka - dopracowane graficznie, z klimatycznymi ilustracjami i przyciągającą oko okładką. Polecamy wersję w twardej oprawie, niezwykle trwałą i estetyczną - idealną na prezent!
Zapraszamy do lektury!
Juliusz Słowacki
ur. 1809
-
zm. 1849
Juliusz Słowacki, wybitny polski twórca okresu romantyzmu nazywany jednym z Wieszczów Narodowych (obok Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego), urodził się 4 września w Krzemieńcu. Ojciec Słowackiego, Euzebiusz, był profesorem literatury w Liceum Krzemienieckim i Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim, natomiast matka poety, Salomea z Januszewskich, była osobą bardzo oczytaną i obytą w świecie kultury, m.in. prowadziła salon literacki. Po śmierci Euzebiusza w 1814 opiekę nad małym Juliuszem sprawowała jego matka, co wpłynęło w dużej mierze na artystyczne zainteresowania przyszłego poety. W domu Słowackich bowiem szczególnym uwielbieniem otaczano klasyków. W młodości Słowacki studiował prawo w Wilnie (w latach 1825–1828), a także spotkał Adama Mickiewicza i Ludwikę Śniadecką – pierwszą, nieodwzajemnioną miłość. Następnie wyjechał do Warszawy w 1829 roku, a na początku 1830 roku zadebiutował bezimiennie powieścią poetycką Hugo. Po wybuchu powstania listopadowego poeta, niezdolny do walki z bronią w ręku podjął pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. W ramach misji dyplomatycznej wyruszył do Paryża i Londynu, a następnie udał się w podróż, odwiedził m.in. Szwajcarię, Marsylię i Rzym. Ostatecznie osiadł w Paryżu. W 1842 roku dołączył do Koła Sprawy Bożej, lecz Słowacki dość szybko opuścił zgromadzenie ze względu na niezgodę na zasady Koła. Słowacki zmarł na gruźlicę w 1849 roku i został pochowany na paryskim Cmentarzu Montmartre. W 1927 roku na polecenie marszałka Józefa Piłsudskiego szczątki Słowackiego wróciły do Polski – prochy poety złożono obok Adama Mickiewicza w Krypcie Wieszczów Narodowych w Katedrze na Wawelu. Do najwybitniejszych utworów Słowackiego należą: dramaty „Balladyna”, „Kordian”, „Samuel Zborowski”, „Srebrny sen Salomei”, „Lila Weneda”; poematy „Beniowski”, „Anhelli” i „Genezis z Ducha” oraz wiele wierszy, m.in. „Grób Agamemnona”, „Oda do wolności”.
